Леанід Уласавіч Рачкоў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Леанід Уласавіч Рачкоў
дэпутат Палаты прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь[d]
27 лістапада 1996 — 21 лістапада 2000
пасол Беларусі ў Іране[d]
4 лютага 1998 — 10 чэрвеня 2008
Пераемнік Віктар Васільевіч Рыбак
дэпутат Вярхоўнага Савета Беларусі[d]
9 студзеня 1996 — 9 студзеня 2000
пасол Беларусі ў Туркменістане[d]
11 снежня 2000 — 10 лістапада 2003
Пераемнік Юрый Георгіевіч Малумаў
Нараджэнне 29 сакавіка 1946(1946-03-29) (78 гадоў)
Адукацыя
Дзейнасць дыпламат, палітык, ваенны
Месца працы
Званне палкоўнік
Узнагароды
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Рачкоў.

Леанід Уласавіч Рачкоў (29 сакавіка 1946) — беларускі ваенны, палітык і дыпламат.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Скончыў Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт, вышэйшую школу КДБ СССР, правазнаўца. Палкоўнік. Працаваў слесарам, памочнікам майстра, інжынерам Баранавіцкага баваўнянага камбіната. З 1974 года ў органах КДБ: намеснік начальніка Пінскага гарадскога аддзела УКДБ, начальнік Баранавіцкага гарадскога аддзела УКДБ па Брэсцкай вобласці. У 1984—1987 гадах праходзіў службу ў Афганістане.

4 лютага 1998 года прызначаны Надзвычайным і Паўнамоцным Паслом Рэспублікі Беларусь у Ісламскай Рэспубліцы Іран [1], адстаўлены быў 10 чэрвеня 2008 г.[2]. Дадаткова, з 11 снежня 2000 года фармальна да 10 лістапада 2003 года быў паслом у Туркменскай Рэспубліцы па сумяшчальніцтве (яго пераемнік, Юрый Малумаў, прызначаны быў афіцыйна ўжо 10 кастрычніка 2003 г.) [3][4].

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

  • Ганаровая грамата Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь (5 мая 1999)[5].

Зноскі

  1. ↑ Указ Президента Республики Беларусь от 4 февраля 1998 г. № 60 «О назначении Л. В. Рачкова Чрезвычайным и Полномочным Послом Республики Беларусь в Исламской Республике Иран и присвоении ему дипломатического ранга Чрезвычайного и Полномочного Посла»(недаступная спасылка) (руск.)
  2. ↑ Указ Президента Республики Беларусь от 10 июня 2008 г. № 318 «Об освобождении Л. В. Рачкова от должности Чрезвычайного и Полномочного Посла Республики Беларусь в Исламской Республике Иран» (руск.)
  3. ↑ Указ Президента Республики Беларусь от 11 декабря 2000 г. № 665 «О назначении Л. В. Рачкова Чрезвычайным и Полномочным Послом Республики Беларусь в Туркменистане» Архівавана 3 чэрвеня 2012. (руск.)
  4. ↑ Указ Президента Республики Беларусь от 10 ноября 2003 г. № 490 «Об освобождении Л. В. Рачкова от должности Чрезвычайного и Полномочного Посла Республики Беларусь в Туркменистане по совместительству» (руск.)
  5. ↑ Постановление Президиума Совета Республики Национального собрания Республики Беларусь от 5 мая 1999 г. № 123-ПСР «О награждении С. Н. Говорушкина, В. Д. Егорова, С. Г. Шпакова, Н. Ф. Котенко, А. Е. Малаховского, Л. В. Рачкова Почетной грамотой Национального собрания Республики Беларусь»(недаступная спасылка) (руск.)

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Леанід_Уласавіч_Рачкоў&oldid=4558067"