Лох

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Лох

Лох парасонавы (Elaeagnus umbellata).
Агульны выгляд расліны
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Elaeagnus L., 1753

Тыпавы від

Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  27769
NCBI  36776
EOL  11204628
GRIN  g:4145
IPNI  165322-3

Лох[3], таксама Джыда або Пшат[4] (Elaeágnus) — род дрэў і хмызнякоў сямейства Лохавыя (Elaeagnaceae).

Батанічнае апісанне[правіць | правіць зыходнік]

Лістападныя або вечназялёныя хмызнякі або дрэвы, часта калючыя.

Кветкі пазушныя, адзіночныя або ў пучках, двухполыя, маюць 4 тычынкі.

Плод — касцянка з эліптычнай костачкай і салодкай сопкай мякаццю.

Размнажэнне — насеннем, каранёвымі атожылкамі і тронкамі.

Распаўсюджанне і экалогія[правіць | правіць зыходнік]

Звыш 50 відаў, галоўным чынам пашыраных у Японіі, Кітаі і Еўропе. У Беларусі інтрадукаваны лох вузкалісты, або ўсходні (Elaeagnus angustifolia), лох парасонавы (Elaeagnus umbellata), лох серабрысты (Elaeagnus commutata).

Лохавыя лясы прымеркаваны ў асноўным да рачных далін і поймаў рэк арыднай зоны. Растуць у краінах Міжземнамор’я, Азіі і Паўночнай Амерыкі. У горных раёнах падымаюцца да вышыні 2500 м[5].

Зноскі

  1. Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
  2. Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
  3. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 47. — 160 с. — 2 350 экз.
  4. Напісанне Лох, Джыда, Пшат у адпаведнасці з БЭ ў 18 тамах., Т.9. Мн., 1999, С.351
  5. Лесная энциклопедия: В 2-х т., т.2 / Гл. ред. Воробьёв Г. И. — М.: Сов. энциклопедия, 1986.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 9: Кулібін — Малаіта / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1999. — Т. 9. — С. 351. — 560 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0155-9.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]