Луннік ажываючы

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Луннік ажываючы

Агульны выгляд квітнеючай расліны.
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Lunaria rediviva L.


Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  23239
NCBI  283746
EOL  583862
GRIN  t:22796
IPNI  286670
TPL  kew-2344210

Лу́ннік ажыва́ючы[3] (Lunaria rediviva) — шматгадовая травяністая расліна, від роду Луннік (Lunaria) сямейства Капуставыя (Brassicaceae).

Рэлікт трацічнага перыяду, арэал скарачаецца, рэдкі від.

Распаўсюджанне і экалогія[правіць | правіць зыходнік]

Арэал віду ахоплівае амаль усю тэрыторыю Еўропы (Данія, поўдзень Швецыі, Аўстрыя, Бельгія, Германія, Венгрыя, Польшча, Албанія, Балгарыя, Югаславія, Італія, уключаючы Сардзінію, Румынія, Францыя, Партугалія, Іспанія), у тым ліку Еўрапейскую частку Расіі (паўночны ўсход), Беларусь, Украіну[4]. Занесена ў Паўночную Амерыку.

Расце ў цяністых лісцяных лясах на свежых, слабакіслых, багатых пажыўнымі рэчывамі, гумусных, друзлых, шчабністых або гліністых глебах.

Батанічнае апісанне[правіць | правіць зыходнік]

Сцябло вышынёй 30-100 см, прамы, наверсе разгалінаваны, шурпаты, пакрыты бялёсымі адлеглымі валасінкамі.

Лісце на хвосціках, сэрцападобныя, зубчастыя, каротка-валасістыя. Ніжняе лісце супратыўнае, верхняе чарговае. Зверху цёмна-зялёнае, коратка апушанае, знізу сіне-зялёнае, апушана валасінкамі ў асноўным па жылках.

Кветкі буйныя, духмяныя, сабраны ў мяцёлкавае суквецце. Пялёсткі ліловыя, зрэдку белыя, даўжынёй каля 14 мм. Цвіце ў красавіку — чэрвені.

Стручкі павіслыя, буйныя, даўжынёй 4-5 см, даўгавата-эліптычныя, з абодвух канцоў вострыя. Насенне пупышкападобнае, шырыня іх удвая больш даўжыні. Насенне спее ў жніўні.

Від апісаны з Еўропы.

Злева направа:
Ліст (верхні бок). Кветка (павялічана). Стручкі.

Практычнае выкарыстанне[правіць | правіць зыходнік]

Насенне лунніку ажываючага валодае мачагонным і заспакаяльным дзеяннем. У старадаўніх рускіх лячэбніках можна знайсці шматлікія згадкі пра гэту расліну. Водны настой насення лунніку ўжывалі пры курчах ў дзяцей, так званым «радзімчыку», пры эпілепсіі, а таксама як мачагонны сродак.

Хімічны склад расліны пакуль не вывучаны. Цяпер як лекавую яе амаль не выкарыстоўваюць.

Аддае перавагу друзлай, добра ўвільготненай глебе. Размнажаецца вегетатыўна і насеннем. У спрыяльных умовах дае багаты самасеў. Частых перасадак не любіць.

Таксономия[правіць | правіць зыходнік]

Вид Лунник оживающий входит в род Луннік (Lunaria) сямейства Капуставыя (Brassicaceae) парадку Капустакветныя (Brassicales).


  яшчэ 14 сямействаў (згодна Сістэме APG II)   яшчэ 1 ці 2 віды
       
  парадак Капустакветныя     род Луннік    
             
  аддзел Кветкавыя, ці Пакрытанасенныя     сямейства Капуставыя     від
Луннік ажываючы
           
  яшчэ 44 парадкі кветкавых раслін
(згодна Сістэме APG II)
  яшчэ больш 400 родаў  
     

Ахова[правіць | правіць зыходнік]

Венерын чаравічак Гэты від занесены ў Чырвоную кнігу Беларусі і ахоўваецца законам.
IV катэгорыя (NT) 

Расліна ставіцца да рэдкіх і знікаючых відаў. Занесена Ў Чырвоную кнігу Рэспублікі Беларусь.

Заўвагі[правіць | правіць зыходнік]

  1. Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
  2. Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
  3. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 77. — 160 с. — 2 350 экз.
  4. Паводле GRIN. Гл. картку расліны

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]