Літарна-гукавое пісьмо

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Літарна-гукавое пісьмо, або фанаграфічнае пісьмо — разнавіднасць пісьма, у якой знак (літара) прадстаўляе асобны гук. Ідэальна збудаванае фанаграфічнае пісьмо ўлучае столькі літар, колькі гукаў у мове, і дакладна перадае ў напісаным гукавы склад кожнага слова. Трыма асноўнымі бакамі літарна-гукавога пісьма з’яўляюцца графіка, арфаграфія і алфавіт.

Літарна-гукавое пісьмо мае вялікія перавагі над усімі іншымі адменамі з прычыны ўласнай прастаты, меншай колькасці знакаў і лёгкасці перадачы граматычных форм словаў. Пры выкарыстанні такога пісьма спрашчаецца працэс авалодання чытаннем і пісаннем.

Найстарэйшае вядомае літарна-гукавое пісьмо ўзнікла на ўзбярэжжы Міжземнага мора ў Фінікіі каля 1600 г. да н.э. У сучасным свеце найбольш распаўсюджаныя сістэмы пісьма, заснаваныя на лацінскім, арабскім і кірылаўскім алфавітах.

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Сучасная беларуская мова: Вучэб. дапам.. — Мн. : Выш. школа, 2006. — 559 с. ISBN 985-06-1140-5. С.60—63.