Магістр афіцый

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Магістр афіцый (magister officiorum) — у позняй Рымскай імперыі адзін з вышэйшых грамадзянскіх чыноўнікаў. Загадваў палацавая адміністрацыя, у прыватнасці, ён меў права судзіць злачынствы палацавых служак. Яму падпарадкоўвалася імперская канцылярыя (scrinia), ён разбіраў петыцыі і скаргі, пасланыя на імя імператара. Як вышэйшы адміністратар палаца, а таксама кіраваў прыёмам пасольстваў і загадваў «перакладчыкамі з усіх моў» (interpretes omnium gentium). Сярод падпарадкаваных магістра афіцый былі таксама сакрэтныя службы (agentes in rebus і curiosi) і асабістая ахова імператара (scholae palatinae).

Апроч гэтага, магістр афіцый загадваў фабрыкамі па вытворчасці зброі (шчытоў, стрэл, панцыраў, кідальных машын і іншага ўзбраення) і дзяржаўнай поштай (cursus publicus).

Бібліяграфія[правіць | правіць зыходнік]

  • Boak E.R. The Master of the offices in the Later Roman Empire // Boak E.R., Dunlap J.E. Two Studies in Later Roman and Byzantine Administration. New York — London, 1924, p. 1—160.
  • Clauss M. Der magister officiorum in der Spätantike (4.-6. Jahrhundert): das Amt und sein Einfluss auf der kaiserliche Politik. München, 1980.
  • PLRE, Vol. II, p. 1257 ff.