Манарыфма

Манары́фма — рыфма, якая спалучае ўсе радкі вершаванага твора. Верш, напісаны манарыфмай, называецца манарымам. Апошні радок у гэтым вершы — халасты.

Манарыфма, якая надзвычай абвастрыла рыфмовае чаканне, раптам «спатыкаецца» на слове незарыфмаваным. Вось манарыфма ў вершы П. Панчанкі часу Вялікай Айчыннай вайны «Чаго баіцца немец?»:

Ці не бачылі вы фрыца,

Што ўсяго цяпер баіцца?

Ён баіцца ў лазні мыцца:

Вельмі лёгка абварыцца,

І ў цырульніка галіцца —

Можа з горла кроў паліцца.

А падыдзе да крыніцы,

Не адважыцца напіцца,

Каб насмерць не атруціцца.

Хоча ў сена ён зарыцца,

Толькі страшна — загарыцца.

І у хаце кепска спіцца —

Партызан заўсёды сніцца.

Бруха ў гада разбаліцца,

Ён да ветру не імчыцца,

А падыме паўмасніцы

І паскудзіць чужаніца.

Ды за ўсё страшней для фрыца

Нашых залпаў бліскавіцы…

Трэба, хлопцы, згаварыцца,

З акупантам разлічыцца

І зрабіць яму капут.

Літаратура

• Рагойша В. П. Паэтычны слоўнік. — 3-е выд., дапрац. і дапоўн.. — Мінск: Беларуская навука, 2004. — 576 с. — 2 000 экз. — ISBN 985-08-0598-6.
• Рагойша В. П. Тэорыя літаратуры ў тэрмінах. — Мінск: Беларуская энцыклапедыя, 2001. — 384 с. — 1 000 экз. — ISBN 985-11-0197-4.