Метад Брынеля

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Прынцыповая схема
Адбітак індэнтара на эталонным узоры.
Цвёрдасць 96,5 HB 10/1000/10

Метад Брыне́ля — спосаб вызначэння цвёрдасці металаў. Названы ад імя шведскага інжынера Юхана Аўгуста Брынеля. На прэсах Брынеля ў адшліфаваную паверхню пробы ўціскаюць сталёвы шарык дыяметрам 10, 5 або 2,5 мм; нагрузка на шарык даецца, адпаведна, 3000, 750 і 187,5 кГ. Згодна з дыяметрам ямкі ад шарыка ў табліцах знаходзіцца значэнне цвёрдасці ў адзінках паводле Брынеля (HB, кГ/мм2).

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]


Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]