Метад Доплера

Метад Доплера — метад выяўлення экзапланет, вядомы таксама як спектраметрычнае вымярэнне радыяльнай хуткасці зорак. Гэта самы распаўсюджаны метад, каля 80% экзапланет адкрыта такім спосабам.

Экзапланеты, адкрытыя метадам Доплера, па гадам, на 2010-01-05

Ілюстрацыя руху зоркі пад уплывам планеты

З яго дапамогай можна выявіць планеты з масай не менш некалькіх мас Зямлі, размешчаныя ў непасрэднай блізкасці ад зоркі, і планеты-гіганты з перыядамі звароту прыкладна да 10 гадоў. Планета, звяртаючыся вакол зоркі, як бы разгойдвае яе, і мы можам назіраць доплераўскае зрушэнне спектру зоркі. Гэты метад дазваляе вызначыць амплітуду ваганняў радыяльнай хуткасці для пары «зорка-адзінкавая планета», масу зоркі, перыяд звароту, эксцэнтрысітэт і ніжнюю мяжу значэнні масы экзапланеты $~M_{j}\sin \alpha$. Вугал $~\alpha$ паміж нармаллю да арбітальнай плоскасці планеты і кірункам на Зямлю сучасныя метады вымераць не дазваляюць.

На 4 верасня 2012 дадзеным метадам адкрыта 488 планет у 379 планетных сістэмах.

Гл. таксама

• Экзапланета
• Метады знаходжання экзапланет
• Крысціян Доплер