Мікалай Леанідавіч Раманюк

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Раманюк.
Футбол
Мікалай Раманюк
Поўнае імя Мікалай Леанідавіч Раманюк
Нарадзіўся 2 чэрвеня 1984(1984-06-02)[1] (39 гадоў)
Грамадзянства  Беларусь
Рост 189 см
Вага 81 кг[2]
Пазіцыя брамнік
Клубная кар’ера[* 1]
2000 Беларусь Мазыр 1 (-1)
2001—2002 Беларусь Палессе (Козенкі) 28 (-49)
2003—2005 Беларусь Славія (Мазыр) 2 (-6)
2006—2007 Беларусь Ведрыч-97 (Рэчыца) 44 (-45)
2008—2013 Беларусь Нафтан (Наваполацк) 79 (-104)
2014 Беларусь Гомель 5 (-8)
2015—2016 Беларусь Славія (Мазыр) 44 (-71)
2017—2019 Беларусь Гарадзея 33 (-37)
2020—2022 Беларусь Славія (Мазыр) 13 (-19)
  1. ↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 16 студзеня 2023.

Мікалай Раманюк (нар. 2 чэрвеня 1984, Рэчыца) — беларускі футбаліст, брамнік.

Клубная кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

Пачаў кар’еру ў Мазыры, гуляў за рэчыцкі «Ведрыч-97». У 2008 перайшоў у наваполацкі «Нафтан», дзе з цягам часу стаў асноўным брамнікам.

У 2012 годзе добрай гульнёй у серыі пенальці дапамог наваполацкаму клубу выйграць Кубак Беларусі. У сярэдзіне 2012 года з-за траўмы не гуляў і саступіў месца асноўнага брамніка Ігару Даўгялу. У сезоне 2013 спачатку быў другім брамнікам пасля Даўгялы, а ў маі 2013 года заняў месца ў аснове. У чэрвені 2013 года з-за чарговай траўмы выбыў да верасня, пасля вяртання ўжо не з’яўляўся ў аснове.

У снежні 2013 года перайшоў у «Гомель»[3]. Пасля няўдалай гульні Андрэя Клімовіча ў матчы супраць магілёўскага «Дняпра» ў Кубку Беларусі (22 сакавіка 2014 года) Раманюк заняў месца асноўнага брамніка ў пачатку чэмпіянату, але пазней быў выцеснены Клімовічам. Улетку 2014 года быў выстаўлены «Гомелем» на трансфер[4]. Так і не здолеўшы вярнуцца ў склад, у снежні 2014 года пакінуў гомельскі клуб па заканчэнні кантракта[5].

У студзені 2015 года трапіў у склад мазырскай «Славіі»[6], з якой у сакавіку 2015 года падпісаў кантракт[7]. У складзе «Славіі» стаў чаргавацца ў браме з Уладзімірам Гаевым. У сезоне 2016, пасля завяршэння кар’еры Гаевым, стаў асноўным брамнікам і капітанам каманды, поўнасцю правёў усе 30 матчаў чэмпіянату.

У студзені 2017 года перайшоў у «Гарадзею»[8]. Пачынаў сезон 2017 асноўным брамнікам, пазней стаў чаргавацца ў складзе з Уладзіславам Васілючкам. У першай палове сезона 2018 быў асноўным брамнікам каманды, пазней саступіў месца ў складзе Ігару Даўгялу.

У лістападзе 2018 года падоўжыў кантракт з «Гарадзеяй» на сезон 2019[9]. У сезоне 2019 выступаў у якасці другога ці нават трэцяга брамніка, на поле за асноўную каманду не выхадзіў. У снежні 2019 года па заканчэнні кантракта пакінуў «Гарадзею»[10].

У студзені 2020 года пачаў трэніравацца з мазырскай «Славіяй» і ў лютым падпісаў кантракт[11]. З’яўляўся на полі нячаста, у сезоне 2022 не згуляў ніводнага матча. У студзені 2023 года завяршыў прафесійную кар’еру[12], пасля чаго адправіўся працаваць бурыльшчыкам у Ямала-Ненецкую аўтаномную акругу[13].

Дасягненні[правіць | правіць зыходнік]

  • Беларусь Уладальнік Кубка Беларусі (2): 2009, 2012

Статыстыка выступленняў[правіць | правіць зыходнік]

Сезон Дывізіён Клуб Краіна Матчы Галы
2000 Д3 Мазыр Беларусь 1 −1
2001 Д3 Палессе Беларусь 12 −24
2002 Д3 Палессе Беларусь 16 −25
2003 дубль Славія Беларусь 11 −12
2004 дубль Славія Беларусь 17 −16
2005 Д1 Славія Беларусь 2 −6
2006 Д2 Ведрыч-97 Беларусь 20 −21
2007 Д2 Ведрыч-97 Беларусь 24 −24
2008 Д1 Нафтан Беларусь 6 −4
2009 Д1 Нафтан Беларусь 9 −7
2010 Д1 Нафтан Беларусь 11 −14
2011 Д1 Нафтан Беларусь 33 −45
2012 Д1 Нафтан Беларусь 14 −25
2013 Д1 Нафтан Беларусь 6 −9
2014 Д1 Гомель Беларусь 5 −8
2015 Д1 Славія Беларусь 14 −22
2016 Д1 Славія Беларусь 30 −49
2017 Д1 Гарадзея Беларусь 17 −17
2018 Д1 Гарадзея Беларусь 16 −20
2019 дубль Гарадзея Беларусь 4 −5
2020 Д1 Славія Беларусь 9 −14
2021 Д1 Славія Беларусь 4 −5
2022 Д1 Славія Беларусь 0 0

Крыніцы[правіць | правіць зыходнік]

  1. ↑ Nikolai Romanyuk // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ а б https://fcslavia.by/ru/player/romanyuk-0
  3. ↑ "Ситко и Романюк перешли в «Гомель»". goals.by [руская]. 2013-12-04. Архівавана з арыгінала 2014-04-04.{{cite news}}: Папярэджанні CS1: unfit URL (link)
  4. ↑ "Гомель" выставил Романюка и Трубило на трансфер (руск.). football.by (1 жніўня 2014). Праверана 16 красавіка 2024.
  5. ↑ Футбол. Николай Романюк и Павел Кирильчик покидают "Гомель" (руск.)(недаступная спасылка). pressball.by (4 снежня 2014). Архівавана з першакрыніцы 27 чэрвеня 2015.
  6. ↑ Романюк и Гречишко близки к переходу в "Славию" (руск.). football.by (9 студзеня 2015). Праверана 16 красавіка 2024.
  7. ↑ Контракты со "Славией" подписали 12 футболистов (руск.). football.by (17 сакавіка 2015). Праверана 16 красавіка 2024.
  8. ↑ Николай Романюк перешел в "Городею" (руск.). football.by (12 студзеня 2017). Праверана 16 красавіка 2024.
  9. ↑ Лебедев, Башилов, Павлючек и еще пять игроков продлили контракты с "Городеей" (руск.). football.by (21 лістапада 2018). Праверана 16 красавіка 2024.
  10. ↑ Романюк покинул "Городею" (руск.). football.by (18 снежня 2019). Праверана 16 красавіка 2024.
  11. ↑ Романюк и Котляров стали игроками "Славии" (руск.). football.by (6 лютага 2020). Праверана 16 красавіка 2024.
  12. ↑ Новости команды (руск.). Афіцыйны сайт мазырскай «Славіі» (13 студзеня 2023). Праверана 16 красавіка 2024.
  13. ↑ "Нафтан", 15 лет назад выигравший свой первый титул — Кубок в 2009-м. Где они сейчас? (руск.). football.by (12 красавіка 2024). Праверана 16 красавіка 2024.
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Мікалай_Леанідавіч_Раманюк&oldid=4713442"