Мікалай Восіпавіч Шкялёнак

Мікалай Восіпавіч Шкялёнак
Дата нараджэння	1899
Месца нараджэння	Пякоціна, Дзісенскі павет, Віленская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	1946
Месца смерці	Мінск, СССР
Грамадзянства	Расійская імперыя  Польская Рэспубліка  Рэйхскамісарыят Остланд
Род дзейнасці	гісторык, журналіст, палітык
Месца працы	Студэнцкая думка Калоссе (1935) Раніца Беларуская газета
Альма-матар	Віленскі ўніверсітэт
Партыя	Беларуская незалежніцкая партыя
Член у	Беларускае навуковае таварыства Беларускі студэнцкі саюз Беларускі інстытут гаспадаркі і культуры Беларускі нацыянальны камітэт, Вільня Беларускі нацыянальны цэнтр Беларуская цэнтральная рада Чорны кот
Творы ў Вікікрыніцах
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Мікалай Восіпавіч Шкялёнак (1899, в. Пякоціна, Дзісненскі павет Віленскай губерні, цяпер Мёрскі раён — 1946) — беларускі грамадскі, ваенны і палітычны дзеяч, гісторык, журналіст, калабарант з нацыстамі ў часы Другой сусветнай вайны.

Біяграфія

У 1932 г. скончыў Віленскі ўніверсітэт, па адукацыі юрыст. Адзін з заснавальнікаў студэнцкай арганізацыі «Скарынія» пры Віленскім універсітэце. Працаваў адвакатам у Вільні.

З 1934 года член праўлення Беларускага інстытута гаспадаркі і культуры, з 1935 — прэзідыума Беларускага нацыянальнага камітэта ў Вільні. Удзельнічаў у выданні часопісаў Студэнцкая думка і Калоссе. У 1936 годзе адзін з заснавальнікаў арганізацыі Беларускі нацыянальны фронт, член рэдкалегіі яе органа — газеты «Беларускі фронт».

15 чэрвеня 1940 нелегальна перайшоў літоўска-германскую мяжу. З 1940 года ў Берліне, уваходзіў у склад кіраўніцтва Беларускага нацыянальнага цэнтра, рэдагаваў газету «Раніца», з сакавіка 1942 — галоўны рэдактар. Удзельнічаў у працы курсаў беларусаведы ў Празе і складанні падручніка нямецкай мовы для беларусаў Пятра Бакача.

З 1943 года займаў пасаду 1-га віцэ-прэзідэнта Беларускай цэнтральнай рады (БЦР), быў рэдактарам «Беларускай газеты», бюлетэня «Беларуская карэспандэнцыя». Удзельнік Другога Усебеларускага кангрэса ў Мінску (чэрвень 1944). Сябра Беларускай незалежніцкай партыі.

З ліпеня 1944 года ў Берліне, быў 2-м сакратаром БЦР. З сакавіка 1945 года ў Польшчы. У 1945 годзе вярнуўся ў Беларусь для ўзмацнення арганізацыі «Чорны кот». Міколу Шкялёнку далі мянушку «Шкляны» і ён быў прызначаны камандзірам атраду. Атрад «Шклянога» накіравалі на Барысаўшчыну, але па дарозе атрад трапіў у засаду, арганізаваную супрацоўнікамі савецкіх спецслужбаў. Пасля жорсткага бою з 32-х байцоў атрада Шкялёнка выжылі толькі 7, а сам Шкялёнак быў цяжка паранены і арыштаваны савецкімі органамі дзяржбяспекі.

Паводле адных звестак, памёр у турэмным шпіталі МДБ у Мінску, паводле другіх — на пачатку 1946 года прыгавораны да вышэйшай меры пакарання.

Творы

• 400-лецьце Літоўскага Статуту // Студэнцкая думка. № 1 (1930).
• Проба аналізы народнай гаспадаркі Беларусі з пункту гледжання яе эканамічнай самавыстарчальнасці // Студэнцкая думка. № 2 (1930).
• У трохсотыя ўгодкі смерці Вялікага канцлера Льва Сапегі // Гадавiк Беларускага науковага таварыства. Сш. 1. Вільня, 1933. С. 17—45.
• Копныя суды ў Беларусі // Нёман. № 3-5 (1934).
• Падзел гісторыі Беларусі на перыяды // Запiсы Беларускага навуковага таварыства. Вiльня, 1938. С. 1—8.
• Тэрыторыя Беларусі і яе дагістарычнае насельніцтва // Калосьсе. Кн. 2-3 (1938).
• Сінтэза беларускай гісторыі // Калосьсе. Кн. 4 (1938). С. 233—237.
• Уводзіны да вывучэння гісторыі Беларусі (1938)
• Аб «тутэйшых» // Беларускі фронт, № 14 (15.07.1939)
• Да літоўска-беларускіх адносінаў // Беларускі фронт, № 16 (15.08.1939)
• Культурнае рабства // Калосьсе. Кн. 1 (1939).
• Эканамічны нарыс Беларусі. [Бэрлін]: Раніца, 1940.
• Беларускі народ уневажняе бяспраўныя пастановы. [Бэрлін], 1945.