Оркус (міфалогія)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Оркус, міфалогія)

О́ркус (Орк; лац.: Orcus) — рымскі бог смерці. Верагодна, першапачаткова быў адным з дэманаў ці мелкіх багоў замагільнага свету ў этрускаў, потым стаў лічыцца ўладаром замагільнага свету. Пазней аблічча Оркуса злілося з іншым богам, Дзіс Патэрам, а яшчэ пазней абодва гэтых бога канчаткова растварыліся ў абліччы бога Плутона, рымскага аналага грэчаскага Гадэса (Аіда).

Этрускі ўяўлялі Оркуса ў выглядзе барадатага дэмана, пакрытага поўсцю і зрэдку крылатага; гэты дух уносіў душы ў замагільны свет[1]. Верагодныя старажытнейшыя варыянты імя гэтага бажаства — Uragus ці Urgus, якія азначаюць «надзіральнік» ці «паганяты», але гэтая этымалогія з’яўляецца дастаткова сумнеўнай[2].

У гонар Оркуса названы адзін з найбольш вядомых часопісаў, арыентаваных на прадстаўнікоў гатычнай субкультуры, які выдаецца ў Германіі.

Зноскі

  1. Antolín. P.256.
  2. Keightley. — P. 527.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Войтэх Замароўскі. Боги и герои античных сказаний:словарью — М.: Республикаб 1994. — с. 253
  • Fernando Navarro Antonin. Lygdamus: Corpus Tibullanum III. 1-6 : Lygdami elegiarum liber. — BRILL, 1996.
  • Thomas Keigtley. The Mythology of ancient Greece and Italy. — Whittaker and Co., 1838.