Павел Фёдаравіч Вансецкі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Павел Фёдаравіч Вансецкі
Дата нараджэння 1915
Месца нараджэння
Дата смерці 27 сакавіка 1944(1944-03-27)
Месца смерці
Месца пахавання
Прыналежнасць Саюз Савецкіх Сацыялістычных Рэспублік
Род войскаў Ваенна-марскі флот
Гады службы 1938—1944
Званне старшына другой стацці
Бітвы/войны Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і званні
Медаль «Залатая Зорка»
Ордэн Леніна Медаль «За баявыя заслугі»

Павел Фёдаравіч Вансецкі (1915, Екацярынадар — 27 сакавіка 1944, Мікалаеў) — Герой Савецкага Саюза[1], аўтаматчык 384-га асобнага батальёна марской пяхоты Адэскай ваенна-марской базы Чарнаморскага флоту, старшына другога артыкулу.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў 1915 годзе ў Екацярынадары (цяпер — Краснадар) у сям’і рабочых. Па нацыянальнасці рускі[2], паводле іншых звестак, беларус[1]. Пасля заканчэння сямігадовай школы паступіў токарам на адзін з екацярынадарскіх заводаў.

У 1938 годзе быў прызваны ў рады Чырвонай Арміі. Тэрміновую службу праходзіў на лідары эскадраных мінаносцаў  (руск.) (бел. «Ташкент»  (руск.) (бел. Чарнаморскага флоту[1].

Удзел у Вялікай Айчыннай вайне прымаў на сухапутным фронце ў складзе марской пяхоты. Браў удзел у абароне Севастопаля, баях на «Малой зямлі»  (руск.) (бел..

У красавіку 1943 года Вансецкі быў залічаны ў 384-ы асобны батальён марской пяхоты Чарнаморскага флоту, і ўвосень таго ж года ўдзельнічаў у дэсантных аперацыях па вызваленні Таганрога, Марыупаля і Асіпенка. За адзнаку ў гэтых баях быў узнагароджаны медалём «За баявыя заслугі»[1].

Удзельнічаў таксама ў баях на Кінбурнскай касе, вызваленні пасёлкаў Херсонскай вобласці Аляксандраўка, Богаяўленскае (цяпер Акцябрскі) і Шырокая Балка.

У другой палове сакавіка 1944 года ўвайшоў у склад дэсантнай групы пад камандаваннем старшага лейтэнанта Канстанціна Фёдаравіча Альшанскага. Задачай дэсанту была палёгка франтальнага ўдару савецкіх войскаў у ходзе вызвалення горада Мікалаева, які з’яўляўся часткай Адэскай аперацыі[1]. Пасля высадкі ў марскім порце Мікалаева атрад на працягу двух сутак адбіў 18 нападаў праціўніка, знішчыўшы каля 700 гітлераўцаў. У гэтых баях па-геройску загінулі амаль усе дэсантнікі, у тым ліку і старшына 2-га артыкулу П. Ф. Вансецкі[1].

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 20 красавіка 1945 года за ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання на фронце барацьбы з нямецкімі захопнікамі і праяўленыя пры гэтым адвагу і геройства старшыне 2-й артыкулу Вансецкаму Пятру Фёдаравічу было прысвоена званне Героя Савецкага Саюза (пасмяротна)[2].

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Памяць[правіць | правіць зыходнік]

  • Пахаваны ў брацкай магіле ў горадзе Мікалаеве (Украіна) у скверы 68-мі дэсантнікаў.
  • Там жа ў гонар Герояў адкрыты Народны музей баявой славы маракоў-дэсантнікаў, узведзены помнік[1].

Зноскі

  1. ↑ а б в г д е ё Вансецкий Павел Фёдорович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 100-101. — 737 с.
  2. ↑ а б Павел Фёдаравіч Вансецкі на сайце «Героі краіны»

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1987. — Т. 1 /Абаев — Любичев/. — 911 с. — 100 000 экз. — ISBN отс., Рег. № в РКП 87-95382
  • Медведев Н. Я. Нас было 68 / Литературная запись Ивана Жигалова. — Издание переработанное и дополненное. — М.: ДОСААФ, 1966. — 50 000 экз.
  • Божаткин М. И. Десант принимает бой. — Николаев: Возможности Киммерии, 1998. — 379 с. — ISBN ???, ББК СТ 63.3(4УКР-4МИК)
  • Морская доблесть / составители Ю. И. Чернов, А. А. Воронин. — М.: Воениздат, 1982. — 206 с. — 65 000 экз. — ISBN ???, ББК 359.75(09) + 3КСМ

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Павел_Фёдаравіч_Вансецкі&oldid=4320269"