Падскарбі
Падскарбі (польск.: podskarbi, літ.: iždininkas, укр.: підскарбій, літ.: подскарбий) — асоба і пасада у Рэчы Паспалітай і ў Вялікім Княстве Літоўскім, якая адпавядае цяперашняму скарбніку (казначэю). Адказваў за княжыя фінансы.
Вылучаліся наступныя падскарбіі:
- падскарбі вялікі – загадваў фінансамі і дзяржаўнай маёмасцю, быў насільшчыкам звання сенатараў;
- падскарбі каронны (падскарбі каралеўскі) – выдаваў каралеўскія скарбы і ажыццяўляў чаканку і выпуск у абарачэнне манеты, у якасці кіраўніка дзяржаўнага манетнага двара;
- падскарбі надворны – намеснік ці памочнік падскарбія кароннага.
У сярэдзіне XVII—XVIII ст. падскарбій з'яўляўся вышэйшай службовай асобай дзяржаўнай адміністрацыі, абіраўся членам казацкай Генеральнай Старшыны. У якасці казначэя падскарбі ведаў дзяржаўнай казной, даходамі і расходамі дзяржаўных сродкаў, кіраваў зборам падаткаў, усталёўваў пошліны; У якасці генеральнага казначэя падскарбі стаяў на чале Генеральнай казённай канцылярыі.
Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Москвин А. Ю., «Большой словарь иностранных слов», 2003 г.;
- Фасмер Макс (изд. пер. О. Н. Трубачёв), «Этимологический русскоязычный словарь», г. Москва, 1964—1973 гг. (т. 1-4);