Палац Шарлотэнбург

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Славутасць
Палац Шарлотэнбург
ням.: Schloss Charlottenburg
52°31′16″ пн. ш. 13°17′45″ у. д.HGЯO
Краіна
Месцазнаходжанне
Архітэктурны стыль архітэктура барока[d], ракако і класіцызм
Архітэктар Ёган Арнольд Нерынг[d], Ёган Фрыдрых Эазандэр фон Гётэ[d], Георг Венцэслаус фон Кнобельсдорф і Карл Готгард Лангганс[d]
Дата заснавання 1791
Сайт spsg.de/schloesser-gaert…
Map
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Сад Шарлотэнбург
Выгляд з боку вадаёма

Палац Шарлотэнбург (ням.: Schloss Charlottenburg) — адзін з найбольш вытанчаных прыкладаў архітэктуры барока ў Германіі. Размешчаны ў аднайменным раёне Берліна. Палац быў пабудаваны па загаду жонкі Фрыдрыха I, каралевы Сафіі Шарлоты. Першапачаткова палац насіў назву Літцэнбург (ням.: Lietzenburg) і быў летняй рэзідэнцыяй, але паступова разросся ў масіўнае збудаванне. Галоўны ўваход у замак мае 48-мятровы купал, увянчаны пазалочанай статуяй Фартуны.

У галоўным крыле палаца размяшчаюцца апартаменты Фрыдрыха. Асаблівую цікавасць уяўляе зала прыёмаў — велізарнае памяшканне з высокімі скляпеннямі, нішамі і барэльефамі. У самым канцы заходняга крыла знаходзіцца фарфоравая зала, якая змяшчае выдатны збор кітайскага фарфору.

У заходнім крыле палаца размешчана Вялікая аранжарэя, пабудаваная ў 1709—1712 гадах. Узімку ў ёй выстаўляліся рэдкія расліны, а ў летнія месяцы ў яе двары праводзіліся святочныя прадстаўленні. Разбураная падчас Другой сусветнай вайны, яна была цалкам рэканструявана і цяпер служыць месцам правядзення ўрачыстых вечароў і канцэртаў.

З усходняга боку замка размяшчаецца летні домік ў італьянскім стылі — павільён Шынкеля (ням.: Schinkel Pavillon). Карл Фрыдрых Шынкель, вядучы архітэктар таго часу, пабудаваў гэты дом у 1825 годзе. Сёння тут знаходзіцца невялікі, але варты наведвання музей, дзе выстаўлены малюнкі і накіды мастакоў ранніх 1800-х гадоў. Некаторыя замалёўкі былі выкананы самім Шынкелем.

У афармленні палаца ўдзельнічаў скульптар Густаў Герман Блезер, які стварыў мармуравыя бюсты Дантэ, Петраркі, Таса і Арыёста.

Зноскі

  1. archINFORM — 1994. Праверана 30 ліпеня 2018.
  2. а б Corpus of Baroque Ceiling Painting in Germany

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]