Пангея

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Падзел Пангеі

Пангея — назва, дадзенае Альфрэдам Вегенерам протакантыненту, які ўзнік ў эпоху палеазоя.

У працэсе фарміравання Пангеі з больш старажытных кантынентаў на месцах іх сутыкнення паўсталі горныя сістэмы, некаторыя з іх праіснавалі і да нашага часу, да прыкладу Урал або Апалачы. Гэтыя раннія горы значна старажытней за такія параўнальна маладыя горныя сістэмы як Альпы ў Еўропе, Кардыльеры ў Паўночнай Амерыцы, Анды ў Паўднёвай Амерыцы ці Гімалаі ў Азіі. З-за эрозіі, што доўжылася шмат мільёнаў гадоў Урал і Апалачы - абкатаныя невысокія горы.

Гіганцкі акіян, які абмываў Пангею, носіць назву Панталаса.

Пангея раскалолася прыкладна 150-220 мільёнаў гадоў таму на два кантыненты. Паўночны кантынент Лаўразія пазней раскалоўся на Еўразію і Паўночную Амерыку, у той час як з паўднёвага кантынента Гандвана пазней утварылася Афрыка, Паўднёвая Амерыка, Індыя, Аўстралія і Антарктыда.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]