Прамакрылыя

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Прамакрылыя

Шэры конік (Decticus verrucivorus)
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Orthoptera Latreille, 1793

Сінонімы
Saltatoria
Падатрады

Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  102160
NCBI  6993
EOL  683
FW  56641

Прамакрылыя, ці прастакрылыя (Orthoptera) — атрад насякомых.

Апісанне[правіць | правіць зыходнік]

Даўжыня ад некалькіх міліметраў да 10 см. Цела прадаўгаватае, сціснутае з бакоў, зеленаватае, жаўтаватае, шараватае. Ротавыя органы грызучыя. Заднія ногі скакальныя. Пярэднія крылы скурыстыя, заднія перапончатыя, у шэрагу відаў кароткія або рэдукаваныя. Брушка 10-членікавае з нячленістымі прыдаткамі — цэркамі, у самак з яйцакладам. У некаторых відаў ёсць органы слыху і гукавы апарат. Большасць расліннаедныя, ёсць драпежнікі і ўсёедныя.

Развіццё з няпоўным ператварэннем. Характэрна фазавая зменлівасць — полімарфізм. Адно пакаленне за год.

Арэал і экалогія[правіць | правіць зыходнік]

Пашыраны амаль усюды, пераважна ў тропіках і субтропіках. Жывуць у траве, на кустах і дрэвах, некаторыя ў глебе і на яе паверхні. На Беларусі каля 70 відаў з надсямействаў конікавых (Tettigonioidea), саранчовых (Acridoidea), тэтрыгідавых (Tetrigoidea) і цвыркуновых (Gryllidae).

Сістэматыка[правіць | правіць зыходнік]

Вядомы з верхняга карбону (каля 270 млн г. назад). 2 падатрады: даўгавусыя (Nematocera) з надсямействамі конікавых (Tettigonioidea), цвыркуновых (Grylloidea), цвыркунападобных (Gryllacridoidea), эдысхідавых (Oedischioidea) і караткавусыя (Caelifera) з надсямействамі саранчовых (Acridoidea), бестымпанальных (Eumastacidae), пухірчатых (Pneumoroidea), трыперставых (Tridactyloidea), тэтрыгідавых (Tetrigoidea). Каля 20 тысяч відаў.

Значэнне[правіць | правіць зыходнік]

Некаторыя віды — шкоднікі сельскагаспадарчых культур.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]