Пётр Мікалаевіч Бухонка

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Пётр Мікалаевіч Бухонка
Дата нараджэння 29 чэрвеня (12 ліпеня) 1906
Месца нараджэння
Дата смерці 5 лютага 1944(1944-02-05) (37 гадоў)
Грамадзянства
Прыналежнасць Саюз Савецкіх Сацыялістычных Рэспублік
Род войскаў інжынерныя войскі
Гады службы 19411944
Званне
Радавы
Радавы
Бітвы/войны Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і званні
Медаль «Залатая Зорка»
Ордэн Леніна Ордэн Чырвонай Зоркі

Пётр Мікалаевіч Бухонка (12 ліпеня 1906, п. Добруш — 5 лютага 1944) — чырвонаармеец Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1944 г.)[1].

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Пётр Бухонка нарадзіўся ў сям'і селяніна. Скончыў чатыры класы школы, з 1928 года працаваў на Добрушскай цэлюлоза-папяровай фабрыцы «Герой працы». У 1941 годзе быў прызваны на службу ў Рабоча-сялянскую Чырвоную Армію. З пачатку Вялікай Айчыннай вайны — на яе франтах. Да верасня 1943 года чырвонаармеец Пётр Бухонка быў сапёрам[1] 350-га асобнага інжынернага батальёна 6-й арміі Паўднёва-Заходняга фронту. Вызначыўся падчас бітвы за Дняпро[2].

26 верасня 1943 года, нягледзячы на масіраваны варожы агонь, Бухонка ў складзе разліку на гумавай лодцы зрабіў два рэйсы на заходні бераг Дняпра[1] ў раёне сяла Дзіброва Сынэльныкаўскага раёна Днепрапятроўскай вобласці Украінскай ССР. Калі Бухонка сканчаў другі рэйс, лодка была прабіта і пачала тануць. Тады, нягледзячы на раненне ў руку і нагу, Бухонка замураваў сваю прабоіну ў лодцы, спас тым самым трох параненых байцоў і даставіў дэсант на заходні бераг[1]. У адным з наступных баёў Бухонка атрымаў цяжкае раненне. 5 лютага 1944 года ён памёр ад лёгачнага крывацёку ў 5250-м паходно-палявым шпіталі 8-й гвардзейскай арміі. Пахаваны ў брацкай магіле ў вёсцы Бузулукы Крынычанскага раёна Днепрапятроўскай вобласці[2].

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 19 сакавіка 1944 за «ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання на фронце барацьбы з нямецкімі захопнікамі і праяўленыя пры гэтым мужнасць і гераізм» чырвонаармеец Пётр Бухонка пасмяротна быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза. Таксама быў узнагароджаны ордэнамі Леніна і Чырвонай Зоркі.

Памяць[правіць | правіць зыходнік]

У гонар Бухонкі названая вуліца ў Добрушы[1][2].

На добрушскім цэлюлозна-бумажным камбінаце «Герой працы», дзе працаваў П. Бухонка, змешчана мемарыяльная дошка[1].

Заўвагі[правіць | правіць зыходнік]

  1. а б в г д е Бухонка Пётр Николаевич // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 94. — 737 с.
  2. а б в Пётр Мікалаевіч Бухонка на сайце «Героі краіны»

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Бухонка Пётр Мікалаевіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 3: Беларусы — Варанец / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 3. — С. 366. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0068-4 (т. 3).
  • Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1987. — Т. 1 /Абаев — Любичев/. — 911 с. — 100 000 экз. — ISBN отс., Рег. № в РКП 87-95382 (руск.)
  • Навечно в сердце народном. 3-е изд., доп. и испр. — Минск, 1984. (руск.)