Пінтурык’я

Пінтурык'я
Пінтурык'я
	Pinturicchio
Імя пры нараджэнні	Бернардзіна дзі Бета дзі Б'яджа
Дата нараджэння	1454[…]
Месца нараджэння	Перуджа, правінцыя Перуджа, Умбрыя, Італія;
Дата смерці	11 снежня 1513[…]
Месца смерці	Сіена, правінцыя Сіена, Таскана, Італія;
Грамадзянства	Q25934646?;
Род дзейнасці	мастак, ілюмінатар рукапісаў
Мастацкі кірунак	Адраджэнне
Уплыў	П’етра Перуджына
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Пінтурык’я (варыянт напісання — Пінтурыкія; італ.: Pinturicchio; уласна Бернардзіна дзі Бета (ці дзі Бенедэта) дзі Б’яджа, Bernardino di Betto di Biagio, 1454, Перуджа — 1513, Сіена) — італьянскі жывапісец.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Прадстаўнік умбрыйскай школы кватрачэнта. Вучыўся ў Ф'ярэнца дзі Ларэнца, разам з Рафаэлем — у Перуджына, якому дапамагаў пры стварэнні фрэсак Сіксцінскай капэлы Ватыкана (1481—1482), а па некаторых даных — яшчэ і ў Бенедэта Капаралі, стваральніка палаца кардынала Пасерыні, пасля распісанага Сіньярэлі. Верагодна, зведаў уплыў і Бенедэта Банфільі, настаўнікі Перуджына. Стаўшы сталым майстрам, Пінтурык’я адмовіўся ад некаторых прынцыпаў Перуджына — аднастайнасці і паважнасці фігур, адзінства часу і месцы, — што збліжае яго хутчэй з Бацічэлі^[5].

Працаваў у шматлікіх гарадах Італіі — Перуджы, Рыме, Арв'ета, Спалета, Сіене. Найбольш вядомыя роспісы — у царкве Санта-Марыя-дэль-Попала, Апартаментах Борджыа і Сіенскім саборы (бібліятэка Пікаламіні). На яго фрэсках часта з’яўляюцца «гратэскі» (элементы расліннага і архітэктурнага арнаменту). Са станковых палотнаў характэрны «Партрэт хлопчыка», які захоўваецца ў Дрэздэнскай галерэі.

Вазары досыць негатыўна адзываецца пра Пінтурык’я, лічачы яго славу недастаткова заслужанай. Акрамя таго, біёграф папракае мастака ў залішнім імкненні дагадзіць замоўцам.

Бенуа адзначае асаблівую дэкаратыўнасць прац мастака: «Кожная фрэска Пінтурык’я паасобку — нешта даволі пуставатае, вельмі наіўнае і ўмоўнае. Аднак у агульным эфекце яркія яго фарбы, багацце золата і вытанчаная арнаментыка, якой ён любіць атачаць свае галоўныя сюжэты, ствараюць чароўнае ўражанне»^[6].

Зноскі

↑ ^а ^б ^в Pinturicchio // OPAC SBN Праверана 22 студзеня 2023.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q105086090"></a>
↑ ^а ^б BERNARDINO di Betto, detto il Pinturicchio // Dizionario Biografico degli Italiani — 1967. Праверана 22 студзеня 2023.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1128537"></a>
↑ RKDartists Праверана 23 жніўня 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q17299517"></a>
↑ Pinturicchio // Benezit Dictionary of Artists — OUP, 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7 Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q217595"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q24255573"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1547776"></a>
↑ Арган Д. История итальянского искусства. М., 1990. — Т. 1. — С. 112
↑ Бенуа А. Н. История живописи. СПб., 1912. — Т. 2. — С. 76.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Дрезденская галерея. М., 2005.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

[_b06951b5b890b124-1] а ^б ^в Pinturicchio // OPAC SBN Праверана 22 студзеня 2023.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q105086090"></a>

[_8fb033e8430d0725-2] а ^б BERNARDINO di Betto, detto il Pinturicchio // Dizionario Biografico degli Italiani — 1967. Праверана 22 студзеня 2023.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1128537"></a>

[_5edada15000f3384-3] RKDartists Праверана 23 жніўня 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q17299517"></a>

[_d08db341d37cb136-4] Pinturicchio // Benezit Dictionary of Artists — OUP, 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7 Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q217595"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q24255573"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1547776"></a>

[5] Арган Д. История итальянского искусства. М., 1990. — Т. 1. — С. 112

[6] Бенуа А. Н. История живописи. СПб., 1912. — Т. 2. — С. 76.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]