Рыгор Антоні Агінскі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Рыгор Агінскі)
Рыгор Агінскі
Партрэт Рыгора Агінскага пэндзля Дэлакруа, 1702
Партрэт Рыгора Агінскага пэндзля Дэлакруа, 1702
Брама[d]
Брама[d]
18-ы гетман польны літоўскі
27 лістапада 1703 — 17 кастрычніка 1709
Папярэднік Міхал Сервацы Вішнявецкі
Пераемнік Людвік Канстанцін Пацей
генеральны староста жамойцкі
24 кастрычніка 1698 — 17 кастрычніка 1709
Папярэднік Пётр Міхал Пац[d]
Пераемнік Казімір Заранак Гарбоўскі[d]
чашнік вялікі літоўскі
1684 — красавік 1687
Папярэднік Уладзіслаў Юзафат Сапега
Пераемнік Міхал Юзаф Сапега
харунжы вялікі літоўскі
22 красавіка 1687 — 14 ліпеня 1698
Папярэднік Крыштаф Казімір Белазор
Пераемнік Юзаф Чартарыйскі[d]
9-ы войт мсціслаўскі[d]
з 4 чэрвеня 1682
Папярэднік Ян Агінскі
Пераемнік Леан Казімір Агінскі[d]

Нараджэнне 23 чэрвеня 1654(1654-06-23)
Смерць 17 кастрычніка 1709(1709-10-17) (55 гадоў)
Род Агінскія
Бацька Ян Агінскі
Маці Ганна з Сямашкаў[d]
Жонка Тэафіла з Чартарыйскіх[d]
Дзеці Казімір Марцыян Агінскі[d], Альжбета з Агінскіх, Ефрасіння з Агінскіх[d][1] і Ян Агінскі[d]
Дзейнасць дыпламат, палітык
Узнагароды
Ордэн Белага арла
Ордэн Белага арла
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Рыгор Антоні Агінскі (? — 17 лістапада 1709) — дзяржаўны дзеяч ВКЛ.

З роду Агінскіх, сын Яна. У 1686 узяў шлюб з Тэафілай з Чартарыйскіх, якая нарадзіла яму сына Казіміра.

Вялікі харунжы літоўскі (1687), староста жмудскі (1698), польны гетман літоўскі (1703), вялікі гетман літоўскі, маршалак Трыбунала ВКЛ (1706).

Быў адным з актывістаў шляхецкага паўстання супраць панавання Сапегаў у Вялікім княстве Літоўскім. Прыхільнік караля Рэчы Паспалітай Аўгуста II. У 1700 разбіў войска Сапегаў у бітве пад Алькенікамі. У час Паўночнай вайны 1700—21 ваяваў супраць шведаў.

Кавалер ордэна Белага арла з 1705 года.

Сям’я[правіць | правіць зыходнік]

Быў у шлюбе з Тэафіліяй Чартарыйскай (пам. пасля 1711), дачкой падкаморага кракаўскага Яна Караля Чартарыйскага (16261680) і Ганны Зебжыдоўскай (пам. 1668), ад якой меў двух сыноў і трох дачок[2]. Дзеці:

Зноскі

  1. Pacowie : materyjały historyczno-genealogiczne / пад рэд. J. WolffСПб.: 1885. — С. 255. — 377 с.
  2. ЭнцВКЛ 2005.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]