Рыгіднасць
Рыгі́днасць (лац.: rigidus — цвёрды) — цвёрдасць, пругкасць, неэластычнасць.
У фізіялогіі — рэзкае павышэнне тонусу анатамічных структур і іх супраціўляльнасці дэфарміраванню.
У псіхалогіі — непадрыхтаванасць да змен праграмы дзеяння ў адпаведнасці з новымі сітуацыйнымі патрабаваннямі.
У псіхалогіі вылучаюць кагнітыўную, матывацыйную і афектыўную рыгіднасці.
- Кагнітыўная рыгіднасць — непадрыхтаванасць да пабудовы новай канцэптуальнай карціны навакольнага свету пры атрыманні дадатковай інфармацыі, якая супярэчыць старой карціне свету.
- Матывацыйная рыгіднасць — непадрыхтаванасць да адмовы ад ужо сфарміраваных патрэбнасцей і ад звыклых спосабаў іх задавальнення або да прыняцця новых матываў. Можаў адлюстроўвацца ва ўтварэнні звышкаштоўных ідэй.
- Афектыўная рыгіднасць — непадрыхтаванасць да змен у звязванні тых або іншых падзей з пэўнымі афектыўнымі рэакцыямі. Адлюстроўваецца цяжкасцямі пры эмацыйным навучэнні, у залішняй фіксаванасці на аб'ектах канстантнасці эмацыйнай ацэнкі тых або іншых падзей, а таксама, як і ў выпадку з матывацыйнай рыгіднасцю, ва ўтварэнні звышкаштоўных ідэй.