Саўлюс Мікалюнас

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Футбол
Саўлюс Мікалюнас
Агульная інфармацыя
Нарадзіўся 2 мая 1984(1984-05-02)[1][2] (39 гадоў)
Грамадзянства  Літва
Рост 178 см
Вага 71 кг
Пазіцыя паўабаронца
Інфармацыя пра клуб
Клуб завяршыў кар’еру
Клубная кар’ера[* 1]
2003 Літва Швіеса (Вільнюс) 13 (1)
2004—2009 Літва Каўнас 23 (0)
2005—2009 →  Шатландыя Хартс (Эдынбург) 102 (11)
2009—2012 Украіна Арсенал (Кіеў) 78 (6)
2013—2014 Украіна Севастопаль 16 (0)
2014—2015 Беларусь Шахцёр (Салігорск) 32 (4)
2016—2023 Літва Жальгірыс (Вільнюс) 160 (11)
Нацыянальная зборная[* 2]
2004—2022 Літва Літва 101 (5)
  1. ↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 22 лістапада 2023.
  2. ↑ Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на 22 лістапада 2023
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Саўлюс Мікалюнас (літ.: Saulius Mikoliūnas; нар. 2 мая 1984, Вільнюс, Літоўская ССР) — літоўскі футбаліст, паўабаронца. Ігрок нацыянальнай зборнай Літвы (2004—2022).

Клубная кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

Пачаў прафесійныя футбольныя выступы ў клубе «Швіеса» з роднага Вільнюса ў 2002 годзе. У 2004 перайшоў у стан дзеючага чэмпіёна Літвы футбольнага клуба «Каўнас», у складзе якога ў тым жа годзе выйграў усе ўнутраныя футбольныя трафеі Літвы.

На працягу 2005—2009 гадоў выступаў у Эдынбургу, дзе абараняў колеры мясцовага клуба «Хартс» у чэмпіянаце Шатландыі. За клуб з Эдынбурга правёў 125 матчаў, у якіх вызначыўся 12 разоў. Сыграў 102 матчы ў чэмпіянаце Шатландыі (11 галоў), 11 — у Кубку Шатландыі, 7 — у Кубку Лігі, 5 — у еўракубках (1 гол). Выйграў Кубак Шатландыі 2006 года.

Улетку 2009 года на правах свабоднага агента заключыў трохгадовы кантракт з кіеўскім «Арсеналам». Дэбют у Прэм’ер-лізе Украіны адбыўся 18 ліпеня 2009 года ў матчы супраць луганскай «Зары» (нічыя 0:0). Паступова Саўлюс стаў асноўным гульцом каманды і нават у 2012 годзе дапамог клубу ўпершыню ў гісторыі выйсці ў еўракубкі.

У пачатку 2013 года ў сувязі з фінансавымі праблемамі ў «Арсенале», клуб вымушаны быў адпусціць большасць высокааплатных футбалістаў, у тым ліку і Саўлюса, які ў якасці свабоднага агента, разам з партнёрамі па камандзе Аляксандрам Каўпаком і Сяргеем Сіманенкам, 21 студзеня 2013 года падпісаў кантракт з футбольным клубам «Севастопаль», які выступаў у Першай лізе. Разам з «Севастопалем» выйграў Першую лігу і потым гуляў у Прэм’ер-лізе. Узімку 2014 года, аднак, быў адхілены ад асноўнай каманды крымчан[3]. Фармальна заставаўся ў складзе клуба да лета, хоць трэніраваўся асобна і шукаў варыянты працягу кар’еры.

У жніўні 2014 года на правах свабоднага агента падпісаў кантракт з салігорскім «Шахцёрам»[4]. Праз праблемы з дакументамі, аднак, змог дэбютаваць за салігорскі клуб толькі 20 верасня 2014 года, калі выйшаў на замену ў матчы супраць «Нафтана» і сваёй галявой перадачай дапамог салігорцам перамагчы 2:0.

У снежні 2014 года падоўжыў кантракт з «Шахцёрам»[5]. У сезоне 2015, згодна з новым рэгламентам, перастаў трапляць пад ліміт легіянераў у чэмпіянаце Беларусі, як ігрок нацыянальнай зборнай. У складзе салігорскага клуба здолеў замацавацца ў якасці асноўнага левага абаронцы.

У снежні 2015 года вярнуўся на радзіму, стаўшы іграком вільнюскага «Жальгірыса»[6]. Выступаў за клуб на працягу васьмі гадоў, стаў капітанам каманды. У лістападзе 2023 года абвясціў пра завяршэнне кар’еры па заканчэнні сезона[7].

Міжнародная кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

З 2004 года рэгулярна выступаў за нацыянальную зборную Літвы.

Дасягненні[правіць | правіць зыходнік]

  • Літва 01Чэмпіён Чэмпіён Літвы (5): 2004, 2016, 2020, 2021, 2022
  • Літва 02Сярэбраны прызёр Срэбраны прызёр чэмпіянату Літвы (4): 2017, 2018, 2019, 2023
  • Літва Уладальнік Кубка Літвы (6): 2004, 2016, 2016 (восень), 2018, 2021, 2022
  • Літва Уладальнік Суперкубка Літвы (5): 2004, 2016, 2017, 2020, 2023
  • Шатландыя 02Сярэбраны прызёр Срэбраны прызёр чэмпіянату Шатландыі: 2005/06
  • Шатландыя 03Бронзавы прызёр Бронзавы прызёр чэмпіянату Шатландыі: 2008/09
  • Шатландыя Уладальнік Кубка Шатландыі: 2006
  • Украіна Пераможца Першай лігі чэмпіянату Украіны: 2012/13
  • Беларусь 03Бронзавы прызёр Бронзавы прызёр чэмпіянату Беларусі (2): 2014, 2015

Крыніцы[правіць | правіць зыходнік]

  1. ↑ Saulius Mikoliūnas // FBref.com
  2. ↑ SAULIUS MIKOLIUNAS // Argentine Soccer Database
  3. ↑ Миколюнас покинет Севастополь (руск.)(недаступная спасылка). isport.ua (10 красавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 8 сакавіка 2016.
  4. ↑ Солигорский "Шахтер" заявил Войцеховски и Миколюнаса (руск.). football.by (12 жніўня 2014). Праверана 22 лістапада 2023.
  5. ↑ Миколюнас продлил контракт с "Шахтером" (руск.). football.by (10 снежня 2014). Праверана 22 лістапада 2023.
  6. ↑ Миколюнас перешел в «Жальгирис» (руск.). by.tribuna.com.
  7. ↑ Бывший игрок "Шахтера" объявил о завершении карьеры (руск.). football.by (5 лістапада 2023). Праверана 22 лістапада 2023.
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Саўлюс_Мікалюнас&oldid=4628848"