Станіслаў Янавіч Будзінскі

Станіслаў Янавіч Будзінскі
Станіслаў Янавіч Будзінскі
Асабістыя звесткі
Псеўданімы	Стах; Традыцыя; С.Бяднарскі; Я.Марыянскі
Дата нараджэння	9 верасня 1894
Месца нараджэння	Варшава, Царства Польскае, Расійская імперыя;
Дата смерці	22 жніўня 1937 (42 гады)
Месца смерці	СССР;
Пахаванне	Данскія могілкі[d];
Грамадзянства	Польшча;
Месца працы	Звязда; Бальшавік Беларусі[d]; Міжнародная ленінская школа;
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	рэвалюцыянер, публіцыст
Грамадская дзейнасць
Партыя	Сацыял-дэмакратыя Каралеўства Польскага і Літвы; Камуністычная партыя Польшчы; Камуністычная партыя Заходняй Беларусі;
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Станіслаў Янавіч Будзінскі (Партыйныя і літаратурныя псеўданімы: Стах; Традыцыя; С. Бяднарскі; Я. Марыянскі; 9 верасня 1894, г. Варшава — 22 жніўня 1937, НКУС) — рэвалюцыйны дзеяч, публіцыст^[1]^[2].

У 1912—1915 член Варшаўскага камітэта СДКПіЛ. З чэрвеня 1917 года член Выканкама груп СДКПіЛ у Расіі^[1]^[2]. Удзельнік Кастрычніцкага ўзброенага паўстання 1917 у Маскве^[2]. У снежні 1917 — сакавіку 1918 наркам сацыяльнага забеспячэння Масквы і Маскоўскай губерні^[2].

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Са снежня 1918 у Польшчы. Удзельнік аб'яднальным з'ездзе (1918), на якім створана Кампартыя Польшчы. Член Лодзінскага, Варшаўскага камітэтаў Кампартыі Польшчы^[2].

У 1919 арыштаваны польскімі ўладамі. У 1920 па абмене палітвязнямі ў Савецкай Расіі. Рэдактар польскамоўных газет Ваенна-рэвалюцыйнага савета Заходняга фронту^[1]^[2].

У 1924-26 член Польбюро пры ЦК ВКП(б). У ліпені 1928 на I з'ездзе КПЗБ абраны член ЦК^[2].

З 1930 рэдактар газеты «Звязда», член рэдкалегіі часопіса «Бальшавік Беларусі»^[2]. Член ЦК і Бюро ЦК КП(б)Б у 1929—1932^[2]. З 1934 прафесар Міжнароднай ленінскай школы ў Маскве^[1]^[2].

Арыштаваны ў чэрвені 1937 года. Рэабілітаваны пасмяротна^[1].

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Аўтар грамадска-палітычных брашур і артыкулаў. Спрабаваў падвесці ідэалагічную і тэарэтычную аснову пад палітычную кампанію па выкрыцці беларускіх нацдэмаў (артыкул «Вораг у доме» пра раман М. Зарэцкага «Крывічы»)^[1].

Рэдактар перакладаў прац У. І. Леніна на польскую мову^[2].

Зноскі

↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі. Энцыклапедычны даведнік у 10 тамах (15 кнігах). Т. 1. Абрамовіч—Кушаль. / Укладальнік Л. У. Маракоў. — Смаленск, 2003. — 480 с. — ISBN 985-6374-04-9.
↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж ^з ^і ^к Будзинский Станислав Янович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 85. — 737 с.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі. Энцыклапедычны даведнік у 10 тамах (15 кнігах). Т. 1. Абрамовіч—Кушаль. / Укладальнік Л. У. Маракоў. — Смаленск, 2003. — 480 с. — ISBN 985-6374-04-9.
ЭГБ, т. 2.

[Мар-1] а ^б ^в ^г ^д ^е Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі. Энцыклапедычны даведнік у 10 тамах (15 кнігах). Т. 1. Абрамовіч—Кушаль. / Укладальнік Л. У. Маракоў. — Смаленск, 2003. — 480 с. — ISBN 985-6374-04-9.

[БС-2] а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж ^з ^і ^к Будзинский Станислав Янович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 85. — 737 с.

[1]

[2]