Стэфан IV (V)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Стэфан IV (V)
лац.: Stephanus PP. IV (V)
Стэфан IV (V)
97-ы Папа Рымскі
26 чэрвеня 816 — 24 студзеня 817
Папярэднік Леў III, Папа Рымскі
Пераемнік Пасхалій I, Папа Рымскі

Дзейнасць каталіцкі святар
Нараджэнне каля 770
Смерць 24 студзеня 817[1]
Пахаванне
Бацька Марын
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Стэфан IV (V) (лац.: Stephanus PP. IV (V); ? — 24 студзеня 817) — Папа Рымскі з 22 чэрвеня 816 па 24 студзеня 817, рымскі вяльможа.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Сын рымляніна Марына, дыякан. 12 чэрвеня 816 года памёр Папа Рымскі Леў III. Даведаўшыся пра яго смерць, натоўп разрабаваў загарадныя папскія палацы. Праз 10 дзён, 22 чэрвеня, новым Папам Рымскім быў абраны Стэфан IV (V). Паколькі ён быў абраны без згоды імператара Людовіка Набожнага, то ён паслаў імператару паведамленне пра сваё абранне, загадаўшы рымлянам прысягнуцца на вернасць імператару. Пасля гэтага Стэфан прыняў рашэнне асабіста наведаць Людовіка I і, які суправаджаўся каралём Італіі Бернардам, у канцы ліпеня прыбыў ва Франкскую дзяржаву. Людовік Набожны ўрачыста сустрэў Папу ў Рэймсе і тройчы паў прад ім на зямлю. 5 кастрычніка 816 года Папа Стэфан урачыста каранаваў у Рэймскай царкве Людовіка і яго жонку Ірменгарду залатой каронай, прывезенай з сабой.[2]

Пасля каранацыі Папа адправіўся назад у Рым, дзе неўзабаве пасля вяртання ён памёр 24 студзеня 817 года.

Зноскі

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]