Судзівой Валімонтавіч

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Судзівой Валімонтавіч
Герб «Задора»
Герб «Задора»
5-ы кашталян віленскі
з 1451
Папярэднік Пётр Сенька Гедыгольдавіч
Пераемнік Дабяслаў Кезгайлавіч
канцлер вялікі літоўскі
з 1441

Смерць 1458(1458)
Род Кезгайлы
Бацька Валімонт Бушкавіч
Дзеці Станка Судзівоевіч
Дзейнасць дзяржаўны дзеяч

Судзівой Валімонтавіч, Сандзівой (згадв. ад 1431) — літоўскі баярын, сын Валімонта Бушкавіча. Пісаўся, як і іншыя Валімонтавічы, «з Дзевалтава». Намеснік смаленскі (у невядомы дакладна час паміж 1441 і 1448), намеснік ковенскі (1450—1451), кашталян віленскі (1451 — не пазней 1458). Меў сына Станку Судзівоевіча

Вядомая пячатка Судзівоя з 1434 году, з гербам «Задора» і надпісам «† s: sudiwoionis: de daviltov».

Маёнткі Судзівоя і яго сына Станькі складаліся, апрача часткі Дзяволтвы, з Цітвы, Шацка, Пярэжыра і, напэўна, Станькава (у Менскім павеце). Пасля смерці Станькі гэтыя маёнткі перайшлі да іншых родаў.[1]

Радавод[правіць | правіць зыходнік]

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
КЕЗГАЙЛЫ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Мікалай
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ян
 
 
Войцех
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Яўнут
 
 
 
 
Міхал
 
 
Станіслаў
 
 
Станіслаў
 
 
Ганна
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Кезгайла
 
 
 
Ян
 
 
 
 
 
 
 
NN дачка
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Дабяслаў
 
 
Мікалай
 
Мікалай
 
Станіслаў
 
Ян
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Пётр
 
 
Алена
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Бушка
 
Валімонт
 
 
Румбольд
 
 
Міхал
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Шадзібор
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Судзівой
 
 
Станка
 
СТАНКОВІЧЫ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Гудыгерд
 
 
Конрад
 
КАНДРАТОВІЧЫ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Сегебут?
 
 
 
 


Зноскі

  1. Насевіч В. Л. …

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Semkowicz W. O litewskich rodach bojarskich zbratanych ze szlachtą polską w Horodle r.1413. Miesięcznik Heraldyczny. Organ Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie: R.7 1914 nr1-2
  • Насевіч В. Л. Генеалагічныя табліцы старадаўніх княжацкіх і магнацкіх беларускіх родаў 12-18 ст. — Мн.: БелЭН, 1993.