Суракарта

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Горад
Суракарта
індан.: Suracarta
Герб
Герб
Краіна
Каардынаты
Заснаваны
16 лютага 1745
Плошча
44,03 км²
Вышыня цэнтра
100 м
Тып клімату
экватарыяльны
Афіцыйная мова
Насельніцтва
  • 552 118 чал. (2015)[1]
Часавы пояс
Тэлефонны код
0271
Афіцыйны сайт
Суракарта на карце Інданезіі
Суракарта (Інданезія)
Суракарта
Суракарта (Інданезія)
Суракарта

Сурака́рта[2] (індан.: Suracarta, неафіцыйная назва Сола[2]) — інданезійскі горад у правінцыі Цэнтральная Ява. Знаходзіцца за 60 міль ад Джакарты. Днём заснавання горада лічыцца 18 лютага 1745 года[3].

Вузел чыгунак і аўтамабдільных дарог. Дзейнічае аэрапорт. Прадпрыемствы тэкстыльнай і харчовай прамысловасці. Суракарта яшчэ вядомы як «горад, які ніколі не спіць», таму што асаблівасць мясцовых прадуктовых шапікаў і гандлёвых фургончыкаў — кругласутачная праца.

Насельніцтва[правіць | правіць зыходнік]

  • 1971 год — 414 тыс. чал.[4]
  • 1980 год — 470 тыс. чал.[5]
  • 2001 год — каля 550 тыс. чал.[2]
  • 2004 год — 572 345 чал.[3]

Музеі[правіць | правіць зыходнік]

  • Музей гісторыі
  • Музей старадаўняй яванскай культуры ў палацы Сола

Памятныя мясціны[правіць | правіць зыходнік]

  • Мячэць Мангкунегаран (XVI стагоддзе)
  • 2 палацы султана (XVIII стагоддзе)
  • Галандскі форт (1779)

Зноскі[правіць | правіць зыходнік]

  1. Central Java Province Administrative Division Data and Code 2015
  2. а б в БелЭн 2002.
  3. а б Большая российская энциклопедия : [в 35 т.] / гл. ред. Ю. С. Осипов. — М. : Большая Российская энциклопедия, 2004—2017.
  4. ВСЭ 1969—1978.
  5. ГЭС 1989.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Сурака́рта, Сола // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 278. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
  • Сурака́рта, Соло // Географический энциклопедический словарь: Географические названия (руск.) / Гл. ред. А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев (зам. гл. ред.) и др. — 2-е изд., исправл. и дополн. — М.: Советская энциклопедия, 1989. — С. 459. — 592 с. — 210 000 экз. — ISBN 5-85270-057-6.
  • Сурака́рта // Большая советская энциклопедия : ([в 30 т.]) / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд.. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978. (руск.)
  • Советская историческая энциклопедия. В 16 томах. — М.: Советская энциклопедия, 1973—1982. — Том 13. СЛАВЯНОВЕДЕНИЕ — СЯ ЧЕН. — 1971. (руск.)