Сяргей Пятровіч Амельянчук

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Футбол
Сяргей Амельянчук
Агульная інфармацыя
Поўнае імя Сяргей Пятровіч Амельянчук
Нарадзіўся 8 жніўня 1980(1980-08-08)[1][2] (43 гады)
Грамадзянства  Беларусь
 Расія
Рост 178 см
Вага 76 кг
Пазіцыя абаронца, паўабаронца
Інфармацыя пра клуб
Клуб Грузія Тэлаві
Пасада трэнер
Клубная кар’ера[* 1]
1998 Беларусь РВАР (Мінск) 12 (0)
1998 Беларусь Рэал (Мінск) 8 (0)
1999—2000 Беларусь Тарпеда-МАЗ (Мінск) 45 (2)
2001—2003 Польшча Легія (Варшава) 38 (1)
2003—2005 Украіна Арсенал (Кіеў) 53 (7)
2005—2006 Расія Лакаматыў (Масква) 13 (0)
2006   Расія Шыннік (Яраслаўль) 27 (3)
2007—2008 Расія Растоў 41 (1)
2008—2011 Расія Церак (Грозны) 96 (1)
2012—2014 Расія Том (Томск) 46 (2)
2014—2017 Беларусь Мінск 81 (3)
Нацыянальная зборная[* 2]
2000—2001 Беларусь Беларусь (да 21) 16 (1)
2002—2011 Беларусь Беларусь 74 (1)
Трэнерская кар’ера
2018 Беларусь Дынама (Мінск) трэнер
2019—2020 Беларусь Дынама (Мінск) трэнер
2021—2022 Беларусь Энергетык-БДУ (Мінск) дубль
2023 Беларусь Энергетык-БДУ (Мінск) трэнер
2024— Грузія Тэлаві трэнер
  1. Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 26 студзеня 2024.
  2. Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на 10 снежня 2017
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сярге́й Пятро́віч Амельянчу́к (нар. 8 жніўня 1980, Гомель, БССР) — беларускі футбаліст (абаронца) і трэнер. Ігрок нацыянальнай зборнай Беларусі (2002—2011). У цяперашні час працуе трэнерам у грузінскім клубе «Тэлаві».

Клубная кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

Кар’еру распачаў у мінскім «Тарпеда-МАЗ», а ў 2001 годзе перабраўся ў польскую «Легію». З сезона 2001/02 стаў іграком асновы і дапамог клубу стаць чэмпіёнам Польшчы. У 2003—2005 гадах паспяхова гуляў за кіеўскі «Арсенал».

У 2005 годзе перабраўся ў чэмпіянат Расіі, але не здолеў замацавацца ў маскоўскім «Лакаматыве». Пазней выступаў за «Шыннік» і «Растоў». У 2008—2011 гадах на працягу трох з паловай гадоў выступаў за «Церак», за які ў розных турнірах правёў больш за 100 матчаў.

У лютым 2012 года стаў іграком клуба «Том». Улетку 2012 года стаў капітанам каманды і па выніках сезона 2012/13 дапамог ёй вярнуцца ў Прэм’ер-лігу. У сезоне 2013/14 з-за траўмы рэдка з’яўляўся ў аснове. У снежні 2013 года быў выстаўлены томскім клубам на трансфер[4]. У выніку застаўся ў томскім клубе, але ў першай палове 2014 выступаў за дубль. У маі 2014 года, па заканчэнні сезона 2013/14, пакінуў «Том».

1 ліпеня 2014 года вярнуўся ў Беларусь, падпісаўшы кантракт з «Мінскам»[5]. У складзе мінскага клуба стаў асноўным апорным паўабаронцам. У студзені 2015 года падоўжыў кантракт з мінчанамі[6], а ў студзені 2016 чарговы раз падоўжыў пагадненне[7]. У сезоне 2016 стаў выступаць на пазіцыі цэнтральнага абаронцы.

У студзені 2017 года стала вядома, што Амельянчук працягне выступаць за «Мінск» у якасці гуляючага трэнера[8]. Прапусціўшы пачатак сезона з-за траўмы, пазней вярнуў месца ў асноўным складзе. У снежні 2017 года пакінуў сталічны клуб[9].

Міжнародная кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

У 2000—2001 гадах выступаў за моладзевую зборную Беларусі, а 17 мая 2002 года дэбютаваў у нацыянальнай зборнай у таварыскім матчы супраць Расіі. Доўгі час быў адным з асноўных ігракоў зборнай, па колькасці матчаў (74) саступае толькі Аляксандру Кульчаму, Сяргею Гурэнку, Аляксандру Глебу, Цімафею Калачову і Сяргею Карніленку. Пасля прызначэння на пасаду галоўнага трэнера зборнай Георгія Кандрацьева ў снежні 2011 года перастаў выклікацца ў галоўную каманду краіны.

Трэнерская кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

У студзені 2018 года стала вядома, што Амельянчук папоўніць трэнерскі штаб мінскага «Дынама»[10]. Пакінуў «Дынама» разам з Сяргеем Гурэнкам у пачатку 2019 года.

У чэрвені 2019 года, пасля вяртання Гурэнкі ў «Дынама», зноў стаў трэнерам каманды[11]. У красавіку 2020 года ўслед за галоўным трэнерам пакінуў клуб[12].

У жніўні 2019 года атрымаў трэнерскую ліцэнзію катэгорыі B[13], у снежні 2021 года — трэнерскую ліцэнзію катэгорыі A[14].

У чэрвені 2021 года ўвайшоў у трэнерскі штаб «Энергетыка-БДУ»[15], дзе хутка стаў працаваць галоўным трэнерам дубля. У студзені 2023 года быў пераведзены трэнерам у асноўную каманду[16]. У студзені 2024 года пакінуў клуб[17] і ўвайшоў у трэнерскі штаб грузінскага «Тэлаві»[18].

Дасягненні[правіць | правіць зыходнік]

«Легія»[правіць | правіць зыходнік]

«Лакаматыў» (Масква)[правіць | правіць зыходнік]

Крыніцы[правіць | правіць зыходнік]

  1. Sergey Omeljanchuk // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. Syarhey Amelyanchuk // FBref.com
  3. 90minut.pl — 2003. Праверана 23 верасня 2022.
  4. "Томь" выставила Омельянчука на трансфер (руск.). football.by (18 снежня 2013). Праверана 26 студзеня 2024.
  5. "Минск" подписал Омельянчука (руск.). football.by (1 ліпеня 2014). Праверана 26 студзеня 2024.
  6. Омельянчук продлил контракт с "Минском" (руск.). football.by (11 студзеня 2015). Праверана 26 студзеня 2024.
  7. Сергей Омельянчук подписал новое трудовое соглашение с "Минском" (руск.). football.by (12 студзеня 2016). Праверана 26 студзеня 2024.
  8. Сергей Омельянчук стал играющим тренером (руск.). football.by (16 студзеня 2017). Праверана 26 студзеня 2024.
  9. Омельянчук, Чесновский и Трубило покинули «Минск» (руск.). by.tribuna.com.
  10. Омельянчук вошел в тренерский штаб минского "Динамо", Булыга занял пост начальника команды (руск.). football.by (11 студзеня 2018). Праверана 26 студзеня 2024.
  11. Ассистентом Гуренко в минском «Динамо» будет Омельянчук, тренер вратарей – Паречин (руск.). by.tribuna.com.
  12. Омельянчук вслед за Гуренко покинул минское "Динамо" (руск.). football.by (20 красавіка 2020). Праверана 26 студзеня 2024.
  13. Омельянчук, Сосновский, Панковец и Ботяновская получили тренерские лицензии УЕФА категории "В" (руск.). football.by (2 жніўня 2019). Праверана 26 студзеня 2024.
  14. В Доме футбола завершились тренерские курсы категории "А" (руск.). football.by (22 снежня 2021). Праверана 26 студзеня 2024.
  15. Футбол. Сергей Омельянчук вошел в тренерский штаб "Энергетика"-БГУ, Михаил Еремчук покинул клуб (руск.)(недаступная спасылка). pressball.by (24 чэрвеня 2021). Архівавана з першакрыніцы 13 сакавіка 2022.
  16. Изменения в тренерском штабе (руск.)(недаступная спасылка). Афіцыйны сайт «Энергетыка-БДУ» (25 студзеня 2023). Архівавана з першакрыніцы 25 студзеня 2023. Праверана 25 студзеня 2023.
  17. Сергей Омельянчук покинул "Энергетик-БГУ" (руск.). football.by (16 студзеня 2024). Праверана 26 студзеня 2024.
  18. Сергей Омельянчук вошел в тренерский штаб экс-тренера минского "Динамо" в грузинском клубе (руск.). football.by (16 студзеня 2024). Праверана 26 студзеня 2024.