Тэадаліт

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Тэадаліт — пераносная геадэзічная прылада для вымярэння гарызантальных і вертыкальных кутоў пры геадэзічных, гідраграфічных, будаўнічых і маркшэйдэрскіх работах, тапаграфічных здымках, тапагеадэзічнай падрыхтоўцы стральбы (напр., артылерыйскай).

Асноўныя рабочыя часткі тэадаліту — гарызантальны і вертыкальны кругі з адліковымі прыстасаваннямі. Адрозніваюцца тэадаліты высакадакладныя (сяр. квадратычная хібнасць 0,5—1"), дакладныя (2—5") і тэхнічныя (15—30").

Фотатэадаліт[правіць | правіць зыходнік]

Фотатэадалітгеадэзічны прыбор, прызначаны для вызначэння памераў, формы і становішча перасечанай мясцовасці, кар'ераў, інжынерных збудаванняў і іншых аб'ектаў пасродкам фотаздымкі.

Складаецца з тэадаліта і фотакамеры. Фотакамера забяспечана прыстасаваннямі для ўсталёўкі аптычнай восі ў гарызантальнае становішча і пад вугламі адносна базісу. Гэта дазваляе атрымаць з канцоў базісу тры стэрэапары з паралельнымі накірункамі аптычнай восі фотакамеры.

Для здымкі аб'ектаў з невялікіх адлегласцяў існуюць фотатэадаліты, якія складаюцца са спараных камер малога фармату, усталяваных на штанзе са сталым ці зменным базісам. Здымка берагоў з карабля ажыццяўляецца карабельным фотатэадалітам, забяспечаным 2 фотакамерамі з сінхронна дзейснымі засаўкамі. Для вывучэння хутка рухомых аб'ектаў ужываюцца кінафотатэадаліты, якія дазваляюць выконваць сінхроннае фатаграфаванне c канцоў базісу праз малыя прамежкі часу.

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]