Уладзімір Іванавіч Пракапцоў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Уладзімір Іванавіч Пракапцоў
Фатаграфія
Уладзімір Пракапцоў на адкрыцці выстаўкі Літоўскага кінаплаката ў Музеі беларускага кіно. Мінск, 31.10.2013
Дата нараджэння 8 жніўня 1953(1953-08-08)[1] (70 гадоў)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Жонка Вера Паўлаўна Пракапцова
Род дзейнасці мастак, мастацтвазнавец
Жанр пейзаж, партрэт
Вучоба Віцебскі дзяржаўны педагагічны інстытут імя С. М. Кірава
Мастацкі кірунак рэалізм
Вядомыя працы «Бацькоўскі дом» (2011), «Аўтапартрэт» (2005)
Член у
Узнагароды
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Уладзі́мір Іва́навіч Пракапцо́ў (нар. 8 жніўня 1953, Жгуна-Буда, Добрушскі раён, Гомельская вобласць) — беларускі мастак, з 1998 па 2023 — генеральны дырэктар Нацыянальнага мастацкага музея Рэспублікі Беларусь. Кандыдат мастацтвазнаўства (1984). Ганаровы член Расійскай акадэміі мастацтваў, член Беларускага саюза мастакоў, Беларускага саюза літаратурна-мастацкіх крытыкаў, членам Беларускага камітэта ІКОМ, членам камісіі Рэспублікі Беларусь па справах ЮНЕСКА.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

У 1975 годзе скончыў Віцебскі дзяржаўны педагагічны інстытут імя С. М. Кірава. З 1998 да 2023 года — дырэктар Нацыянальнага мастацкага музея Рэспублікі Беларусь. Пад яго кіраўніцтвам у 2010 годзе праведзена рэстаўрацыя і музеефікацыя Мірскага замка, у 2018 завершаны капрамонт будынка і адкрыта новая пастаянная экспазіцыя Музея В. Бялыніцкага-Бірулі[2].

Сям’я[правіць | правіць зыходнік]

Галерэя[правіць | правіць зыходнік]

Публікацыі[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Беларуская энцыклапедыя. У 12 т. Т. 12. — Мінск, 2001.
  • Беларускі саюз мастакоў, 1938—1998 : энцыклапедычны даведнік. — Мінск, 1998.
  • Республика Беларусь : энциклопедия. [В 7 т.] Т. 6. — Минск, 2008.
  • БД «Беларусь у падзеях i асобах».

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]