Уладзімір Уладзіміравіч Навумаў

Уладзімір Уладзіміравіч Навумаў
Уладзімір Уладзіміравіч Навумаў
	25 верасня 2000 — 4 красавіка 2009
Прэзідэнт	Аляксандр Лукашэнка
Папярэднік	Юрый Сівакоў
Пераемнік	Анатоль Куляшоў
Нараджэнне	7 лютага 1956 (68 гадоў); Смаленск, Смаленская вобласць, РСФСР, СССР;
Адукацыя	Акадэмія Міністэрства ўнутраных спраў Рэспублікі Беларусь;
Дзейнасць	палітык
Ваенная служба
Званне	Генерал-лейтэнант
Ордэн «За асабістую мужнасць»	Ордэн «За службу Радзіме» III ступені

Уладзімір Уладзіміравіч Наву́маў (7 лютага 1956, Смаленск, РСФСР) — беларускі дзяржаўны і грамадскі дзеяч, генерал-лейтэнант міліцыі, міністр унутраных спраў Беларусі (2000—2009).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Скончыў Мінскую вышэйшую школу МУС СССР. У сістэме МУС з 1976 года. Даслужыўся ад міліцыянера да начальніка атрада спецыяльнага прызначэння, камандзіра спецпадраздзялення па барацьбе з тэрарызмам «Алмаз», начальніка Службы бяспекі Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь. У верасні 2000 года прызначаны міністрам унутраных спраў Рэспублікі Беларусь, адстаўлены 6 красавіка 2009 года.

27 лістапада 2001 года абраны старшынёй Федэрацыі хакея Рэспублікі Беларусь. Кіраваў федэрацыяй да 21 студзеня 2010 года.

Санкцыі, абвінавачванні[правіць | правіць зыходнік]

Навумаў быў уключаны ў санкцыённыя спісы ЗША (спіс спецыяльна прызначаных грамадзян і заблакіраваных асоб)^[1] і ЕС (спіс беларускіх чыноўнікаў, якім забаронены ўезд на тэрыторыю ЕС)^[2].

Згодна з рашэннем Еўрапейскага Саюза, Навумаў «не прыняў меры па расследаванні справы аб адкрытых знікненнях Юрыя Захаранкі, Віктара Ганчара, Анатоля Красоўскага і Дзмітрыя Завадскага ў Беларусі ў 1999—2000 гадах (…) у якасці міністра унутраных спраў ён адказваў за рэпрэсіі супраць мірных дэманстрацый да выхаду на пенсію 6 красавіка 2009 года па стане здароўя»^[3].

Таксама Навумаў знаходзіцца ў санкцыйных спісах Вялікабрытаніі^[4] і Швейцарыі^[5].

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

ордэн «За асабістую мужнасць»,
ордэн «За службу Радзіме» III ступені,
шэраг медалёў.

Зноскі

↑ OFAC Sanctions List Search - NAUMAU, Uladzimir Uladzimiravich (англ.). Праверана 16 November 2017.
↑ В «черном списке» ЕС остались Наумов, Павличенко, Шейман и Сиваков Архівавана 30 студзеня 2019.
↑ COUNCIL IMPLEMENTING REGULATION (EU) No 1159/2014 of 30 October 2014 implementing Article 8a(1) of Regulation (EC) No 765/2006 concerning restrictive measures in respect of Belarus (англ.). Europa. 30 October 2014. Праверана 31 October 2017.
↑ CONSOLIDATED LIST OF FINANCIAL SANCTIONS TARGETS IN THE UK (англ.). gov.uk (англ.) (бел.. Праверана 25 снежня 2020.
↑ Sanctions program: Belarus: Verordnung vom 11. Dezember 2020 über Massnahmen gegenüber Belarus (SR 946.231.116.9), Anhang 1 Origin: EU Sanctions: Art. 2 Abs. 1 (Finanzsanktionen) und Art. 3 Abs. 1 (Ein- und Durchreiseverbot) (англ.). Staatssekretariat für Wirtschaft (7 ліпеня 2021). Архівавана з першакрыніцы 7 ліпеня 2021. Праверана 10 ліпеня 2021.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

[ofac-1] OFAC Sanctions List Search - NAUMAU, Uladzimir Uladzimiravich (англ.). Праверана 16 November 2017.

[2] В «черном списке» ЕС остались Наумов, Павличенко, Шейман и Сиваков Архівавана 30 студзеня 2019.

[3] COUNCIL IMPLEMENTING REGULATION (EU) No 1159/2014 of 30 October 2014 implementing Article 8a(1) of Regulation (EC) No 765/2006 concerning restrictive measures in respect of Belarus (англ.). Europa. 30 October 2014. Праверана 31 October 2017.

[4] CONSOLIDATED LIST OF FINANCIAL SANCTIONS TARGETS IN THE UK (англ.). gov.uk (англ.) (бел.. Праверана 25 снежня 2020.

[5] Sanctions program: Belarus: Verordnung vom 11. Dezember 2020 über Massnahmen gegenüber Belarus (SR 946.231.116.9), Anhang 1 Origin: EU Sanctions: Art. 2 Abs. 1 (Finanzsanktionen) und Art. 3 Abs. 1 (Ein- und Durchreiseverbot) (англ.). Staatssekretariat für Wirtschaft (7 ліпеня 2021). Архівавана з першакрыніцы 7 ліпеня 2021. Праверана 10 ліпеня 2021.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]