Уладзіслаў Трамбіцкі
| Уладзіслаў Трамбіцкі | |
|---|---|
| Władysław Trębicki | |
 Герб «Слепаўрон» | |
| Нараджэнне |
1806 |
| Смерць |
1861 |
| Род | Трамбіцкія |
| Бацька | Вінцэнты Трамбіцкі |
| Маці | Ізабела з Пашкоўскіх |
Уладзісла́ў Трамбі́цкі гербу «Слепаўрон» (польск.: Władysław Trębicki; 1806, Лінова — 1861, Варшава) — польскі бібліёграф і бібліяфіл, шляхціч Гродзенскай губерні.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Нарадзіўся ў сямейным маёнтку ў Лінове, набытым яго бацькам Вінцэнтам ад генерала Пятра Румянцава[1]. Па смерці бацькі Лінова перайшло да яго сына Багуслава, а Уладзіслаў пасяліўся ў Мікіцічах.
Сабраў вялізную бібліятэку з некалькіх тысяч тамоў, у асноўным польскай і французскай літаратуры. Меў таксама кнігі і рукапісы са збораў Міхаіла Баброўскага, набытыя ў 1847, сярод якіх між іншага Кіеўскі псалтыр і частка Супраслеўскага рукапісу[2]. З цягам часу кнігазбор перастаў змяшчацца ва ўласнай хаце Уладзіслава Трамбіцкага, і ён перавёз бібліятэку ў Лінова да свайго брата. Па смерці Уладзіслава яго бібліятэка амаль цалкам была прададзена Замойскім і апынулася ў Варшаве (у 1944 загінула ў часе пажару). Рэшткі кнігазбору былі вывезены немцамі пасля акупацыі Пружаншчыны ў Першую сусветную вайну[3].
Галоўныя працы[правіць | правіць зыходнік]
- «Uwagi nad dzielem Wójdckiego», «Teatr starożytny w Polsce» (у «Варшаўскай бібліятэцы» за 1841)
- «Zbiór wiadomości о życiu i pismach Lukasza Górnickiego» (там жа, 1843)
- «Uwagi nad wydaniem Pamiętników Janczara Polaka» (там жа, 1845)
- «Пасольства Льва Сапегі ў годзе 1600 у Маскву, паводле дыярыюшу Гальяша Пельгрымоўскага, сакратара пасольства, з рукапісу, выпадкова знойдзенага Уладзіславам Трамбіцкім, апісанае» (польск.: Poselstwo Lwa Sapiehy do Moskwy; Гродна, 1846)
У рукапісах засталіся яго сачыненне «О teatrze w Polsce», а таксама багатыя матэрыялы для польскай бібліяграфіі.
Зноскі
- ↑ Roman Aftanazy. Linowa // Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej. — Wrocław: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, 1992. — Т. 2. Województwa Brzesko-Litewskie, Nowogródzkie. — С. 64. — ISBN 9788304037014.
- ↑ Andrzej Kaszlej.. Codex Suprasliensis, 11th century. Polish National Commission for UNESCO. Праверана 9 чэрвеня 2012.(недаступная спасылка)
- ↑ Roman Aftanazy. Linowa // Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej. — Wrocław: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, 1992. — Т. 2. Województwa Brzesko-Litewskie, Nowogródzkie. — С. 66. — ISBN 9788304037014.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- Genealogia potomków Sejmu Wielkiego (польск.)