Фотатэадалітная здымка

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Фотатэадалітная здымка, від наземнай стэрэафотаграмметрычнай здымкі, ажыццяўляемай з мэтай стварэння тапаграфічных карт. Уяўляе сабою комплекс узаемазлучаных працэсаў, якія ўключаюць рэкагнасцыровачныя абследаванні тэрыторыі і выбар фотастанцый, стэрэаскапічнае фатаграфаванне мясцовасці і геадэзічную прывязку фотастанцый, фоталабараторную, фотаграмметрычную і матэматычную апрацоўку матэрыялаў здымкі, а таксама іх дэшыфраванне. У выніку выканання гэтых працэсаў па наземных фотаздымках атрымліваюць тапаграфічную карту мясцовасці.

Фотатэадалітная здымка выконваецца пераважна ў горных і предгорных раёнах. Падчас рэкагнасцыровачных абследаванняў для дадзенай тэрыторыі для базіса фатаграфавання (фотастанцыі) выбіраецца такое месца, з якога адкрываецца наілепшы агляд здымаемай мясцовасці з мінімальнай колькасцю закрытых, так званый "мёртвых" прастораў. Звычайна гэта грабяні, якая мае сярэднюю вышыню сярод атачальных гор, верхнія часткі схілаў далін і т. д. Базісы па магчымасці выбіраюцца паралельнымі агульнаму распасціранню здымаемага схілу. Канцы базісу імкнуцца ўсталяваць на аднолькавым узроўні; паміж імі павінна быць забяспечана ўзаемная бачнасць.

Фатаграфаванне мясцовасці вядуць, прымая, як правіла, нармальны ці паралельны выпадак здымкі ў фотаграметрычнай сістэме каардынат, у якой вось ардынат сумешчана з кірункам аптычнай восі камеры, якая ўсталявана на левым канцы базіса.

Фотатэадалітная здымка выконваецца фотатэадалітамі.