Франчэска Андрыёлі

Франчэска Андрыёлі
Франчэска Андрыёлі
	літ.: Pranciškus Andriolis
Імя пры нараджэнні	Francesco Andriolli
Дата нараджэння	1794
Месца нараджэння	Brentonico[d], правінцыя Трэнта, Трэнціна-Альта-Адыджэ, Італія;
Дата смерці	1861
Месца смерці	Вільня, Віленскі павет, Віленская губерня, Расійская імперыя;
Паходжанне	італьянец
Грамадзянства	Літва;
Род дзейнасці	скульптар, мастак
Жанр	скульптура, жывапіс
Вучоба	Імператарскі Віленскі ўніверсітэт (1832); Імператарская Акадэмія мастацтваў (1839);

Франчэска Андрыёлі (польск.: Franciszek Andriolli, літ.: Pranciškus Andriolis; 1794, Брэнтаніка ля Раверэта — май 1861, Вільня) — мастак, жывапісец, скульптар італьянскага паходжання; бацька мастака-ілюстратара Міхала Эльвіра Андрыёлі.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Служыў у арміі Напалеона, у чыне капітана ўдзельнічаў у паходзе на Расію (1812), трапіў у палон. Пасля вызвалення з палону ажаніўся з полькай і абгрунтаваўся ў Вільні. У 1827 прыняў расійскае падданства. У Віленскім універсітэце атрымаў спецыяльнасць жывапісца і дэкаратара (1832), у Імператарскай Акадэміі мастацтваў ў Санкт-Пецярбургу — спецыяльнасць настаўніка малявання (1839). Некаторы час выкладаў у Шаўлях у дваранскім вучылішчы.

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

У 1830-я гады рэстаўраваў скульптуры і фрэскі ў каталіцкім кафедральным саборы ў Вільні. Аўтар скульптурных твораў: «Укрыжаванне» для францысканскага касцёла Ушэсця Святой Дзевы Марыі ў Вільні, 1841; таксама скульптурнага дэкору ў касцёле Святога Яна Хрысціцеля ў Біржах.