Фронт за перамогу

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Фронт за перамогу
Frente para la Victoria
Выява лагатыпа
Лідар Крысціна Фернандэс
Заснавальнік Нестар Кіршнер
Дата заснавання 2003
Дата роспуску 2017
Штаб-кватэра
Краіна
Ідэалогія Перанізм
Колькасць членаў 153 000
Месцаў у Палаце прадстаўнікоў 115 з 257
Месцаў у Сенаце 31 з 72
Сайт frenteparalavictoria.org
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Фронт за перамогу (ісп.: Frente para la Victoria, FpV) — левая перанісцкая палітычная партыя ў Аргенціне, выбарчы альянс ў Аргенціне, хоць фармальна з'яўляецца часткай Хустысіялісцкай партыі.


Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Заснавана прэзідэнтам Нестарам Кіршнерам (2003-2007) калі ён знаходзіўся на пасадзе прэзідэнта і Крысцінай Кіршнер (прэзідэнт з 2007 года), абодва палітыкі левых поглядаў і выйшлі з Хустысіялісцкай партыі. Пасля смерці Нестара Кіршнера ў 2010 годзе, партыю ўзначаліла яго жонка Крысціна Кіршнер.

З-за ўнутранага рознагалосся з нагоды лідарства ў партыі, Хустысіялісцкая партыя не прымала ўдзелу ў выбарах 2003 года, і тады Нестар Кіршнер заснаваў сваю партыю Фронт за перамогу каб прыняць удзел у выбарах на пасаду прэзідэнта краіны. У выбарах 2005 партыя Фронт за перамогу (FPV) атрымала 127 месцаў у парламенце (пры агульнай колькасці месцаў 257) і 24 месцы ў Сенаце (пры агульнай колькасці месцаў 72), атрымаўшы такім чынам большасць у абедзвюх палатах Кангрэса Аргенціны.

Падчас выбараў 2007 году, партыя Фронт за перамогу (FPV) стварыла палітычны альянс. Кандыдат ад партыі Крысціна Кіршнер перамагла на выбарах прэзідэнта ў першым раўндзе, атрымаўшы 45,29% галасоў выбаршчыкаў, супраць 22% у яе бліжэйшай апаненткі (Элісы Каррыо ад партыі Грамадзянская кааліцыя), Крысціна перамагла на апошніх выбарах з вялікім адрывам ад іншых кандыдатаў. У ходзе парламенцкіх выбараў 2009 года партыя Фронт за перамогу (FPV) страціла большасць у абедзвюх палатах, атрымаўшы толькі 30,80% галасоў выбаршчыкаў, такім чынам, яна становіцца партыяй меншасці ў Кангрэсе, апярэдзіўшы толькі партыю Грамадзянская кааліцыя.

Платформа[правіць | правіць зыходнік]

FPV мае выбарчаю платформу, якая падзелена на пяць кіраўнікоў:

  • Дзяржава: арбітр сацыяльных адносін
  • Палітыка: сістэма прыняцця рашэнняў і інструмент сацыяльных пераменаў
  • Эканоміка: інструмент для вызначэння нацыянальнага праекта
  • Грамадства: канчатковая мэта дзяржавы, палітыка і эканоміка
  • Свет: наша месца

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]