Функцыяналізм (архітэктура)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Функцыяналізм, архітэктура)

Функцыяналізм (ад лац.: functio — выкананне) — плынь у еўрапейскай, а затым і амерыканскай архітэктуры.

Канчаткова аформіўся ў 1930-я г. Адметныя рысы функцыяналізму: максімальная ўтылітарнасць, перавага практычных функцый, жыццёвых, чалавечых патрэбнасцей у вызначэнні планаў і формаў пабудоў. Сярод асноўных прадстаўнікоў функцыяналізму — Ле Карбюзье, А. Аалта, В. Гропіус, Л. Саліван, якому належыць выказванне «Форму вызначае функцыя»), М. Міс ван дэр Роэ і інш. Спецыфіку агульнага падыходу функцыяналізму да пабудоў дакладна і лаканічна выказаў нямецкі архітэктар Б. Таўт — «Што добра функцыянуе, тое добра і выглядае».

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]