Фёдар Іванавіч Шаляпін

Фёдар Шаляпін
Фёдар Шаляпін
	руск.: Фёдор Ива́нович Шаля́пин
Асноўная інфармацыя
Поўнае імя	Фёдар Іванавіч Шаляпін
Дата нараджэння	13 лютага 1873
Месца нараджэння	Казань, Расійская імперыя
Дата смерці	12 красавіка 1938 (65 гадоў)
Месца смерці	Парыж, Францыя
Месца пахавання	Новадзявочыя могілкі; могілкі Баціньёль;
Краіна	Расійская імперыя; Расійская рэспубліка; РСФСР[d];
Жонка	Iole Tornaghi[d]
Дзеці	Boris Chaliapin[d], Feodor Chaliapin Jr.[d], Marina Scialiapin[d] і Tatiana Fedorovna Saljapina[d]
Музычная дзейнасць
Педагог	Dmitri Usatov[d]
Прафесіі	спявак, акцёр
Пеўчы голас	бас
Інструменты	вакал[d]
Жанры	опера
Узнагароды	; ; ; Q56634793? зорка на галівудскай «Алеі славы»
Аўтограф
	Творы ў Вікікрыніцах
	Медыяфайлы на Вікісховішчы
	Цытаты ў Вікіцытатніку

Фё́дар Іва́навіч Шаля́пін (13 лютага 1873, Казань — 12 красавіка 1938, Парыж) — рускі оперны спявак (бас), у розны час саліст Вялікага і Марыінскага тэатраў, а таксама тэатра Метрапалітэн Опера, першы народны артыст Рэспублікі (1918), у 1918—1921 гадах — мастацкі кіраўнік Марыінскага тэатра. Мае рэпутацыю артыста, злучыў у сваёй творчасці «прыроджаную музычнасць, яркія вакальныя дадзеныя, незвычайнае акцёрскае майстэрства». Займаўся таксама жывапісам, графікай і скульптурай. Аказаў вялікі ўплыў на сусветнае опернае мастацтва.

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

1902 — бухарскі ордэн Залаты зоркі III ступені.
1907 — Залаты крыж Прускага арла.
1908 — кавалер афіцэрскага звання.
1910 — званне Саліста Яго Вялікасці (Расія).
1912 — званне Саліста Яго Вялікасці італьянскага караля.
1913 — званне Саліста Яго Вялікасці англійскага караля.
1914 — англійскі ордэн за асаблівыя заслугі ў галіне мастацтва.
1914 — рускі ордэн Станіслава III ступені.
1916 — званне афіцэра.
1918 — званне Народнага артыста Рэспублікі (прысвоена ўпершыню).
1934 — камандор ордэна Ганаровага легіёна (Францыя).

Зноскі

↑ ^а ^б ^в ^г https://www.russinitalia.it/dettaglio.php?id=947 Праверана 19 лютага 2024.
↑ https://www.russinitalia.it/dettaglio.php?id=824 Праверана 19 лютага 2024.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Радыёперадачы «Шаляпініяна» (руск.) цыклу «З калекцыі рэдкіх запісаў» М.Малькова.
Ілка Папова. Сустрэчы на опернай сцэне. (руск.) Фёдар Іванавіч Шаляпін. (стар. 143—157). Электронная версія, выпраўленая і дапоўненая (пер. з балг. М. Малькова). — СПб. 2013.
Эва Бандровска-Турска. Воспоминания артистки. (Фрагмент книги) «Чительник». Варшава. 1989 г. стр. 237. Пер. с польского М. Малькова — электрон. изд. Спб. 2016 (руск.)
Пола Негри. Шаляпин в моём доме. (Фрагмент книги «Воспоминания П.Негри», 1970 г.). Пер. з польск. М. Малькова — электрон. изд. Спб. 2016 (руск.)
Пётр Золотович (Петър Золотович) Шаляпин в Софии. Журнал «Поглед» (София), 1984, № 47-49. Пер. з болгарского. М. Малькова — электрон. изд. Спб. 2016 (руск.)
Ежи Чаплицкий. Воспоминания про Ф. И. Шаляпина. Пер. с польск. М. Малькова — электрон. изд. Спб. 2016 (руск.)
Жорж Кунелли (Georges Cunelli). Титта Руффо, Карузо и Шаляпин (пер. с англ. М.Малькова) — электрон. изд. Источник: Titta Ruffo. An Anthology. Edited by Andrew Farkas. Greenwood Press. London. England; pp. 63-68: G. Cunelli, Titta Ruffo, Caruso and Chaliapin. Спб. 2017 (руск.)
М. М. Голинкин. Воспоминания про Шаляпина (фрагменты мемуаров дирижёра «Из дворцов Яфета к хижине Сима», Тель-Авив, 1957 г.). Пер. з иврита М. В. Копштейна, лит. ред. М. Малькова — электрон. изд. Спб. 2017 (руск.)

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Фёдар Іванавіч Шаляпін

[_f0856bb729cd0062-1] а ^б ^в ^г https://www.russinitalia.it/dettaglio.php?id=947 Праверана 19 лютага 2024.

[_20ce9529fc42339a-2] ttps://www.russinitalia.it/dettaglio.php?id=824 Праверана 19 лютага 2024.

[1]

[2]