Ханс Ларсан

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Ханс Ларсан
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння 18 лютага 1862(1862-02-18)[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 16 лютага 1944(1944-02-16)[1] (81 год)
Месца смерці
Пахаванне
Грамадзянства
Месца працы
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці эсэіст, філосаф, пісьменнік
Грамадская дзейнасць
Член у
Прэміі
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ханс Ларсан (18 лютага 1862, Эстра-Клагсторп, Сконэ, — 16 лютага 1944, Лунд) — шведскі філосаф і пісьменнік.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

У 1901-27 прафесар універсітэта ў Лундзе. У філасофіі зыходзіў з ідэй нямецкага класічнага ідэалізму (І. Канта і Г. Фіхтэ). Завяршэнне пазнання бачыў у інтуіцыі — канкрэтным «сузіранні» рэчаіснасці як цэлага, але пры гэтым інтуіцыя, у адрозненне ад А. Бергсана, не толькі не супярэчыць лагічнай думцы, а сама разглядаецца як вышэйшая форма інтэлектуальнага працэсу. Ларсану ўласцівы зварот да платанізму (працы пра Платона і Спінозу). Шмат займаўся праблемамі эстэтыкі, псіхалогіі і педагогікі, філасофіі культуры, сацыяльнай жыцця і палітыкі; выступаў супраць вайны і нацызму. Ларсан — аўтар раманаў і лірычных вершаў.

Зноскі

  1. а б в г Hans Larsson // Svenskt biografiskt lexikon — 1917.
  2. Czech National Authority Database Праверана 29 студзеня 2023.
  3. а б Larsson, Hans, filosof (1862–1944). Invald 1925 // (unspecified title) Праверана 24 верасня 2019.
  4. а б (unspecified title) Праверана 20 ліпеня 2020.