Цыркон

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Цыркон
Крышталь цыркону з Бразіліі
Формула ZrSiO4
Сінгонія Тэтраганальная
Колер Карычневы, чырванавата-карычневы, бясколерны, шэры, зялёны
Колер рысы Белая
Бляск Алмазны
Празрыстасць Празрысты, напаўпразрысты, непразрысты
Цвёрдасць 7,5
Спайнасць Недасканалая па {100}
Шчыльнасць 4,6—4,7 г/см³

Цыркон (ням.: Zirkon, ад перс.: طلایی, заргун — залацісты) — мінерал падгрупы астраўных сілікатаў, сілікат цырконію ZrSiO4, змяшчае, як правіла, 1-4% гафнію, які ізаморфна замяшчае цырконій у крышталічнай рашотцы. Разнавіднасць цыркону з утрыманнем марганцугіяцынт[1].

Няправільнае ўжыванне тэрміна[правіць | правіць зыходнік]

Даволі часта, асабліва ў выпадку імпартаваных ювелірных вырабаў, словам «цыркон» памылкова называюць кубічны дыяксід цырконію (фіяніт).

Зноскі

  1. Гіяцынт // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 5: Гальцы — Дагон / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1997. — Т. 5. — С. 279. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0090-0 (т. 5).

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]