Чэшскія землі

Межы Багеміі (чырвоны колер), Маравіі (жоўты) і Чэшскай Сілезіі (аранжавы)

«Чэшскія землі» (чэшск.: České země) — дапаможны тэрмін, які выкарыстоўваецца для абазначэння камбінацыі тэрыторый Багеміі, Маравіі і Чэшскай Сілезіі.

Сёння гэтыя тры гістарычныя правінцыі складаюць Чэшскую рэспубліку. Першапачаткова, Чэшскія землі былі заселены адной з груп кельцкіх плямёнаў — боямі. Прыкладна ў I стагоддзі іх выцесніла германскае племя маркаманаў. Каля VII стагоддзя гэта тэрыторыя была заселена славянамі. Немцы паўторна абгрунтаваліся на Чэшскіх землях і жылі сярод славян пасля мангольскага нашэсця XIII стагоддзя, а дзе-нідзе, напрыклад, у Празе, нямецкія каланісты з'явіліся яшчэ ў XII стагоддзі.

У большасці чэшскіх гістарычных тэкстаў «Чэшскімі землямі» завецца тэрыторыя Каралеўства Багемія, гэта значыць Землі Багемскай Кароны, якія ўключалі Лужыцу (1292—1635) і частку Сілезіі (1327—1742).

Іншыя крыніцы разумеюць па «Чэшскімі землямі» толькі асноўныя чэшскія тэрыторыі — Багемію, Маравію і былую Аўстрыйскую Сілезію.