Шлюб па-італьянску

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Шлюб па-італьянскуM:
італ.: Matrimonio All'Italiana
Постар фільма
Жанр рамантычная камедыя[d] і драматычны фільм
Рэжысёр Віторыа дэ Сіка
Прадзюсар
Сцэнарыст
У галоўных
ролях
Аператар
Кампазітар
Працягласць 102 хв.
Краіна
Мова італьянская мова
Год 1964
IMDb ID 0058335
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

«Шлюб па-італьянску» (італ.: Matrimonio All'Italiana) — мастацкі фільм 1964 года сумеснай вытворчасці Італіі і Францыі рэжысёра Віторыа дэ Сіка, у галоўных ролях здымаліся Сафі Ларэн і Марчэла Мастраяні. Фільм з’яўляецца экранізацыяй п’есы Эдуарда дэ Філіпа «Філумена Мартурана».

Сюжэт[правіць | правіць зыходнік]

Дзеянне фільма адбываецца ў Італіі ў 1940—1960-х гадах. Філумена Мартурана, 17-гадовая прастытутка ў адным з публічных дамоў Неапаля, выпадкова знаёміцца ​​падчас бамбёжкі з Даменіка Сарыяна, заможным маладым чалавекам.

Філумена ўлюбляецца з першага погляду. Даменіка дзяўчына спадабалася, але назваць яго пачуцці любоўю складана. Ён забірае Філумену з публічнага дома і купляе ёй кватэру. Потым прыводзіць да сябе дадому, але ставіцца да Філумены як да служанкі, аддаўшы ёй на апеку сваю маці, якая пакутуе на дыменцыю. Даменіка даручае Філумене клопаты аб сваім бізнесе, і яна выдатна спраўляецца са справамі, хоць і не атрымала нармальнай адукацыі.

Пры ўсім пры гэтым Даменіка вядзе вольнае жыццё лавеласа, забаўляючыся ў еўрапейскіх сталіцах, рэдка з’яўляецца дома. Філумена ж скіроўвае ўсе сілы і ашчаджэнні на таемнае выхаванне траіх сыноў. Прычым дзеці нават не ведаюць, хто іх маці.

Ідзе час. Нягледзячы на тое, што Даменіка і Філумена ўжо 20 гадоў як разам, ён так і не жадае ажаніцца. Горш таго, Даменіка, якому далёка за 40, раптам вырашыў зрабіць прапанову прыгожанькай касірцы сваёй крамы. Гэта пераходзіць усе межы, і Філумена вырашаецца на адчайны крок — прыкідваецца, што памірае, каб Даменіка з жалю ажаніўся з ёй. Пасля абраду, здзейсненага святаром, ля ложку Філумены, яна ўздымаецца і паведамляе, што задумала ўсё гэта дзеля таго, каб даць сваім сынам годнае прозвішча. Даменіка, у лютасці, адмаўляецца. Філумена сыходзіць з дома, пад канец паведаміўшы Даменіка, што ён бацька аднаго з яе траіх сыноў.

Гэта нарэшце прымушае Даменіка задумацца. Ён разумее, як шмат гэтая жанчына азначае для яго, і што без Філумены ён не зможа жыць далей. Даменіка жэніцца на ёй, а сыны Філумены называюць яго «тата».

У ролях[правіць | правіць зыходнік]

Акцёр Роля
Сафі Ларэн Філумена Мартурана Філумена Мартурана
Марчэла Мастраяні Даменіка Сарыяна Даменіка Сарыяна
Марылё Тола[it] Дыяна Дыяна
Альда Пуглісі[it] Альфрэда Альфрэда
Эдуарда дэ Філіпа эпізодычная роля эпізодычная роля
Таніна Гуэра эпізодычная роля эпізодычная роля

Узнагароды і прэміі[правіць | правіць зыходнік]

  • Прэмія Залаты Глобус 1965 — за лепшы фільм на замежнай мове.
  • Намінацыя на Оскар, 1964 — (лепшая жаночая роля): Сафі Ларэн
  • Прыз МКФ (Масква) 1965 — лепшай актрысе Сафі Ларэн
  • Прыз Давід Данатэла (Італія) 1965 — лепшаму рэжысёру Віторыа Дэ Сіка.