Ідумея

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Эдом)

Ідумея, Эдом — назва гістарычнай часткі Палесціны на поўдзень ад Мёртвага мора. Першапачатковымі яе жыхарамі былі харэі, якія потым змяшаліся з заваёўнікамі і стварылі магутную дзяржаву. Пазней, калі сфарміравалася Іўдзейскае царства, ідумеі, нягледзячы на падтрымку аманітаў і маавіцян, былі разгромлены іудзеямі. Паводле Бібліі гэтая тэрыторыя належала Ісаву, першароднаму сыну Ісака і Равекі, нашчадку патрыярха Якава[1]. Спрадвечная варожасць да іудзеяў дасягнула найвышэйшага напалу ў часы аслаблення яўрэйскай манархіі, калі Навухаданосар II асадзіў Іерусалім ідумеі адразу перайшлі на бок халдзеяў і прымалі ўдзел у грабяжах і забойствах сваіх былых заваёўнікаў, садзейнічаючы разарэнню Іўдзейскага царства. Пасля разгрому Іўдзейскага царства і вываду яго жыхароў у вавілонскі палон, ідумеі авалодалі спустошанай зямлёю. Гэта племя і гістарычная назва іх зямлі канчаткова сышлі з гістарычнай арэны пасля разбурэння Іерусаліма рымлянамі ў 1 ст.[2]

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. Скарына Ф.: Творы… С. 167.
  2. Скарына Ф.: Творы… С. 152.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]