Экскаватар
Экскаватар (ад лац.: excavare[1] — выдзёўбваць) — асноўны тып землярыйных машын, галоўным чынам для распрацоўкі і вымання мяккіх горных парод у масіве або скальных (у раздробненым стане), часцей за ўсё цвёрдых парод жалезных руд, каменнага вугалю (кар'еры) і выканання пагрузачна-разгрузачных работ.
Канструкцыйна экскаватары складаюцца з працоўнага, хадавога і сілавога абсталявання (рухавіка), механізмаў іх прывада і кіравання, дапаможнага абсталявання, платформы з рамай, надбудовы кузава. Працоўнае месца экскаватара называюць забоем.
Тыпы экскаватараў[правіць | правіць зыходнік]
Па прызначэнню[правіць | правіць зыходнік]
Па прынцыпу работы[правіць | правіць зыходнік]
Па тыпу хадавой часткі[правіць | правіць зыходнік]
Па тыпу сілавога абсталявання[правіць | правіць зыходнік]
- электрычныя
- дызельныя
- гідраўлічныя
- камбінаваныя
Іншыя тыпы тэхнікі[правіць | правіць зыходнік]
Зноскі
- ↑ Слоўнік іншамоўных слоў : у 2 т. / А. М. Булыка. — Мінск : БелЭн, 1999. — Т. 2 : М-Я. — 1999. — 736 с. — ISBN 985-11-0153-2. — С. 681.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Экскаватар
- Роторный экскаватор (руск.) — артыкул з Вялікай савецкай энцыклапедыі