Эрзянская мова

Эрзя́нский язы́к
Саманазва	зрзянь кель
Краіны	Расія. Таксама носьбіты эрзянскай мовы пражываюць у краінах: Азербайджан, Казахстан, Кіргізія, Туркменія, Украіна і Узбекістан.
Рэгіёны	У Расіі: Мардовія, Чувашыя, Татарстан, Башкартастан, Ніжагародская, Ульянаўская, Пензенская, Самарская, Арэнбургская, Саратаўская вобл.
Афіцыйны статус	Мардовія
Агульная колькасць носьбітаў	Усяго ~ менш 514 322 чал., у тым ліку ў Расіі не больш за 431 692 чал.(сума ўсіх мардоўскіх моў) [1](з улікам перапісу за 2010 год)
Статус	ёсць пагроза знікнення[d]
Класіфікацыя
Катэгорыя	Мовы Еўразіі
Уральская сям'я Фіна-пермская галіна Волжская група Роднасныя мовы: макшанская, марыйская
Пісьменнасць	кірыліца (эрзянская пісьменнасць)
Моўныя коды
ДАСТ 7.75–97	эрз 835
ISO 639-1	—
ISO 639-2	myv
ISO 639-3	myv
WALS	moe
Atlas of the World’s Languages in Danger	350
Ethnologue	myv
Linguasphere	41-AAD-aa
ELCat	3207
IETF	myv
Glottolog	erzy1239
Вікіпедыя на гэтай мове

Эрзянская мова (саманазва эрзянь кель) — адна з мардоўскіх моў фіна-вугорскай сям'і, мова эрзян, адна з трох дзяржаўных моў Рэспублікі Мардовія, разам з макшанскай і рускай.

Колькасць носьбітаў

Па прычыне, што пры перапісе насельніцтва многія жыхары Рэспублікі Мардовія пазначылі валоданне мардоўскай мовай, не падзяляючы яе на макшанскую і эрзянскую, дакладная колькасць носьбітаў эрзянскай мовы вызначыць складана. Па дадзеных рэсурсу Ethnologue носьбітамі гэтай мовы з'яўляюцца 517575 чалавек, у тым ліку ў Расіі 440000 чалавек.

Спасылкі

Лагатып «Вікіслоўнікі»

У Вікіслоўніку спіс слоў эрзянскай мовы змяшчаецца ў катэгорыі «Эрзянская мова»