Эрмесэнда Каркасонская

Эрмесэнда дэ Каркасон
Эрмесэнда дэ Каркасон
	ісп.: Ermessenda de Carcassona
	; Гатычная скульптура Эрмесэнды работы Уільяма Морела (1385 год, Жырона)
рэгент (граф Барселоны[d])
	1017 — 1021
Папярэднік	Рамон Барэль I[d]
Пераемнік	Берэнгер Рамон I[d]
рэгент (граф Барселоны[d])
	1035 — 1039
Папярэднік	Берэнгер Рамон I[d]
Пераемнік	Рамон Берэнгер I[d]
графіня Барселоны[d]
	991 — 1017
Нараджэнне	не раней за 972 і не пазней за 977
Смерць	1 сакавіка 1058; Сан-Кірзэ-дэ-Безора[d], Асона[d], Цэнтральныя камаркі[d], Каталонія, Іспанія;
Месца пахавання	графская пахавальня Жыронскага сабора[d];
Род	list of counts of Foix[d]
Бацька	Рожэ I
Маці	Адэль (дэ Мельгёй?)
Муж	Рамон Барэль I[d]
Дзеці	сыны: Беренгэр Рамон I, NN; дачка: Адэлаіда (Папія)
Веравызнанне	каталіцтва
Дзейнасць	палітык
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Эрмесэнда Каркасонская (ісп.: Ermessenda de Carcassona^{[Кам. 2]}, 972^[2]^[3]/975-977^[4]^[2], Сан-Кірзэ-дэ-Безора^[5], Іспанія — 1 сакавіка 1058, там жа^[2]^[5]) — графіня, жонка Рамона Барэля I, графа Барселоны, Жыроны і Асоны.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Эрмесэнда выйшла замуж за Рамона Барэля каля 991 года^[3]^{[Кам. 3]} і сумесна правілы з ім да яго смерці ў 1017, пасля чаго правіла ў адзіночку як рэгент у перыяд непаўналецця сына (1017-1021), а пасля 1021 як суправіцель. У 1035 сын раптам памёр, адпісваўшы свае ўладанні сваім нашчадкам, і Эрмесэнда стала рэгентам пры сваім унуку ў 1035-1039 гадах і суправіцелем пасля 1039. У гэты перыяд адзначана паслабленне ўлады графаў Барселоны, адбылося паўстанне баронаў, захавальнікаў замка лордаў і дарадцаў з эпіцэнтрам у Пенедэсы і на чале з Мірам Жэрыбертам (катал.: Mir Geribert), якія кінулі выклік Барселоне і яе палітыцы падтрымання міру з мусульманамі ў абмен на выплату даніны.

Каментарыі[правіць | правіць зыходнік]

↑ Яе паходжанне неядомае. На аснове анамастычных дадзеных Т'еры Страсэр высунуў гіпотэзу, па якой яна была дачкой графа Мельгёя Бернара II. Гл. Stasser T. Autour de Roger le Vieux: les alliances matrimoniales des comtes de Carcassonne // Annales du Midi: revue de la France méridionale. — 1996. — № 214. — ISSN 0003-4398., стар. 180.
↑ У тэкстах да XV стагоддзя таксама Ermessén, Ermessindis, Ermessendis, Ermessenz, Armessén.
↑ Па наяўных дакументах нельга ўсталяваць дату шлюбу, але першае дакументальна зарэгістраванае сумесна з мужам ахвяраванне ў манастыр Санта-Чэчылія дэ Мансерат катал.: Santa Cecília de Montserrat унесена ў 991 годзе (гл. Gil i Roman, Xavier. Diplomatario de Ermesèn, condesa de Barcelona, Girona y Osona (c.991 - 1 de marzo de 1058). Стр. 39, 84.