Этыленімін

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Этыленімі́н, азірыдзін, C2H5N — арганічнае злучэнне, другасны цыклічны амін.

Уласцівасці[правіць | правіць зыходнік]

Бясколерная вадкасць з пахам аміяку. Малекулярная маса 43,01. Тэмпература плаўлення -74 °С, тэмпература кіпення 57 °С, шчыльнасць 0,832[1] г/см³ (пры тэмпературы 20 °С). Добра раствараецца ў вадзе і большасці арганічных растваральнікаў. Высокарэакцыйнае, лятучае, таксічнае рэчыва.

Атрыманне[правіць | правіць зыходнік]

У прамысловасці этыленімін атрымліваюць этаноламіну і сернай кіслаты з наступнай апрацоўкай шчолаччу, узаемадзеяннем 1,2-дыхлоэтана з аміяком і прамым пераўтварэннем этаноламіну пры тэмпературы 380 °С у прысутнасці ніобіевых каталізатараў.

Выкарыстанне[правіць | правіць зыходнік]

Этыленімін выкарыстоўваецца ў вытворчасці поліэтыленіміну, амінаэтыліраванні палімераў, у якасці мутагена ў селекцыі раслін і мікраарганізмаў.

Шкоднае ўздзеянне[правіць | правіць зыходнік]

Этыленімін высокатаксічнае, тэратагеннае і мутагеннае рэчыва. Лёгка пранікае праз скуру (кантакт са скурай павінен быць цалкам выключаны)[1]. Выклікае цяжкія атручванні.

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.18 Кн.1: Дадатак: Шчытнікі — ЯЯ / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2004. — Т. 18. — С. 184. — 472 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0295-4 (Т. 18 Кн. 1).

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]