Ян Станіслававіч Кішка

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Ян Кішка
Герб «Дуброва»
Герб «Дуброва»
Кашталян віленскі
1589 — 1592
Папярэднік Астафій Валовіч
Пераемнік Павел Пац

Нараджэнне 12 чэрвеня 1547[1]
Смерць 9 ліпеня 1592(1592-07-09)[1] (45 гадоў)
Род Кішкі
Бацька Станіслаў Пятровіч Кішка
Маці Ганна з Радзівілаў[d]
Жонка Альжбета з Астрожскіх
Дзеці няма
Веравызнанне Польскія браты[d][1]

Ян Кішка (1552 — 26 ліпеня 1592) — вялікалітоўскі дзяржаўны і культурны дзеяч.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

У пачатку 1560-х вучыўся ў Базелі, Цюрыху, Рыме, Неапалі і Балонні. Па вяртанні на радзіму займаў пасады вялікага крайчага літоўскага (15691579), падчашага (15791588), старосты жамойцкага (15791588), віленскага кашталяна1588). З 1589 староста берасцейскі, быў таксама дзяржаўцам быстрыцкім і цівуном эйрагольскім.

Удзельнік паходаў Стэфана Баторыя супраць Маскоўскай дзяржавы. За свой кошт выставіў 400 коннікаў і 120 чалавек пяхоты.

Валодаў 70 гарадамі і 400 вёскамі, дзе распаўсюджваў арыянства. Заснаваў арыянскую акадэмію ў Іўі, друкарню ў Венгруве на Падляшшы (1570), Лоскую друкарню. Быў аўтарам некалькіх рэлігійных трактатаў.

На арыянскіх сінодах у 1578, 1581 і 1582 гадах выступаў супраць радыкальнай плыні ў арыянскім руху. На сойме Рэчы Паспалітай у 1589 годзе выступіў у абарону верацярпімасці.

Сям'я[правіць | правіць зыходнік]

Сын віцебскага ваяводы Станіслава Кішкі і Ганны Радзівіл, дачкі літоўскага падчашага Яна Радзівіла. Да 1575 года ажаніўся з Альжбетай Астрожскай (памерла ў 1599), дачкой кіеўскага ваяводы Канстанціна-Васіля Астрожскага, але дзяцей не пакінуў. Альжбета Астрожская пасля смерці Яна Кішкі выйшла замуж за Крыштафа Радзівіла Пяруна.

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]