Ян Сільвестр Наркевіч-Ёдка

Ян Сільвестр Наркевіч-Ёдка
Ян Сільвестр Наркевіч-Ёдка
Нараджэнне	24 лютага 1845; Кацельнікі, Слуцкі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя;
Смерць	1910-я
Род	Наркевічы-Ёдкі[d]
Бацька	Дамінік Аляксандр Наркевіч-Ёдка[d]
Дзеці	Яніна Янаўна Наркевіч-Ёдка[d]
Адукацыя	Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны ўніверсітэт;
Дзейнасць	рэвалюцыянер, інжынер-праектыроўшчык будаўнічых канструкцый

Ян Сільвестр Наркевіч-Ёдка (24 лютага 1845, маёнтак Кацельнікі паблізу Капыля — пасля 1918) — рэвалюцыянер і інжынер-будаўнік.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Паходзіў са шляхецкага роду Наркевічаў-Ёдкаў герба «Ліс». Нарадзіўся ў сям’і Дамініка Аляксандра Наркевіча-Ёдкі (1804 — да 1851) і ягонай жонкі Юзэфы^[1]. Старэйшы родны брат хірурга-акуліста Вітольда Наркевіча-Ёдкі, стрыечны брат прыродазнаўца Якуба Наркевіча-Ёдкі.

Разам з братамі Альгердам Францішкам і Аляксандрам Урбанам у 1851 годзе жыў ва ўласным маёнтку Бабоўня^[1]. Ян Сільвестр Наркевіч-Ёдка меў невялікі маёнтак у Кацельніках. У 1862 годзе ў 17-гадовым узросце далучыўся да аднадумцаў К. Каліноўскага. Актыўна ўдзельнічаў у паўстанні 1863—1864 гадоў. Пасля паражэння паўстання сасланы ў Сібір, паводле некаторых звестках, год правёў у «каменным мяшку». Быў вызвалены, магчыма, за недаглядам ці памылкай.

Пасля вызвалення скончыў Пецярбургскі ўніверсітэт, атрымаў адукацыю будаўніка і хіміка. Ажаніўся з Аленай Дамброўскай, пляменніцай Яраслава Дамброўскага. Працаваў на Пуцілаўскім заводзе ў Пецярбургу, потым пераехаў у Екацярынаслаў. Урэшце, ім зноў зацікавілася паліцыя, маёмасць Яна Сільвестра і яго сына Вітольда была канфіскавана за «крымінальныя палітычныя злачынствы». Эміграваў з Расіі ў ЗША.

Удзельнічаў у адкрытым конкурсе праектаў моста цераз Гудзон. Пераможцам не стаў, але звярнуў на сябе ўвагу фірмы, якая праводзіла конкурс і быў запрошаны ў яе на пасаду інжынера-будаўніка. Спраектаваў і пабудаваў многія масты у ЗША. Пераехаў з ЗША ў Польшчу.

Дачка Я. С. Наркевіча-Ёдкі — Яніна, узяла шлюб з юрыстам Казімірам Адамавічам Петрусевічам, дэлегатам I з’езда РСДРП у Мінску.

Зноскі

↑ ^а ^б 15. Ёдкі, Наркевічы-Ёдкі герба «Ліс» // Гербоўнік беларускай шляхты.. — Мінск. — С. 78.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Варанцова Т. А. Навекі постаць сваю захаваўшыя. — Мн., 2010.
Шэін П. Пра род Наркевічаў-Ёдка расказваюць фатаграфіі // «Слава Працы» (Капыль), 8 верасня 2010.
15. Ёдкі, Наркевічы-Ёдкі герба «Ліс» // Гербоўнік беларускай шляхты.. — Мінск. — С. 78.

[Гербоўнік-1] а ^б 15. Ёдкі, Наркевічы-Ёдкі герба «Ліс» // Гербоўнік беларускай шляхты.. — Мінск. — С. 78.

[1]