M21 (снайперская вінтоўка)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
M21
{{{апісанне выявы}}}
M21
Апісанне
Тып: Cнайперская вінтоўка
Краіна: Сцяг ЗША ЗША
Гады эксплуатацыі: 1968 - цяперашні час (афіцыйная дата прыняцця на ўзбраенне - 1975 год)
Мадыфікацыі: M25
Гісторыя мадэлі
Канструктар:

Marines Weapons Command, Combat Development Command,

Limited Warfare Agency
Выраблялася: Rock Island Arsenal Springfield Armory, Inc.
Характарыстыкі
Маса, кг: 6,5 кг
Даўжыня, мм: 1125 мм
Даўжыня ствала, мм: 559 мм
Калібр, мм: 7,62 мм
Патроны: 7,62×51 мм (M118 Match, M118 Special Ball)
Прынцып дзеяння: адвод парахавых газаў, паваротны затвор
Боезабеспячэнне: скрынявы магазін на 20 патронаў
Прыцэл: аптычны;дыаптрычны
Характарыстыкі пры выкарыстанні стандартнага патрона
Пачатковая хуткасць кулі, м/с: 853 м/с

M21 — самазарадная снайперская вінтоўка, распрацаваная на аснове аўтаматычнай вінтоўкі M14 National Match. Дзейнічае на аснове газаадводнай аўтаматыкі з кароткім ходам газавага поршня. Замыканне ствала ажыццяўляецца паваротам засаўкі. Вінтоўка мае рэгуляваны диаптрычаскі цалік і мушку, а таксама аптычны прыцэл

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

У верасні 1968, армія ЗША замовіла 1800 M14 National Match для неадкладнай адпраўкі ў В'етнам. З 1968 па 1975 год, пакуль M21 прымалася на ўзбраенне, некалькі варыянтаў M14 National Match з рознымі аптычнымі прыцэламі былі адпраўленыя ў В'етнам. Першыя вопытныя M21 выкарыстоўвалі аптычныя прыцэлы M84 часоў Другой сусветнай вайны. M21 ўручную перарабляліся з M14 National Match . Ложа першапачаткова рабілася драўлянай, пазней перайшлі на пластык. Адкрытыя прыцэльныя прыстасаванні засталіся нязменнымі ад M14 National Match . Першыя M21 мелі аптычны прыцэл ART I. Прыцэл ART II выкарыстоўваўся пазней у абмежаванай колькасці. Абноўленыя M21 выкарыстоўваюць прыцэлы M3A Ultra .

У шэрагах снайпераў гэтая вінтоўка мае ўласнае імя «Кэйт»

Асаблівасці[правіць | правіць зыходнік]

Кучнасць M14 National Match складае :

  • Пры выкарыстанні патронаў M118 — 2,03 MOA Ex.Ver . (далёкасць 100 м, серыя з 5 стрэлаў) ;[1]
  • Пры выкарыстанні патронаў M852 — 1,07 MOA Ex.Ver . (далёкасць 300 м, серыя з 5 стрэлаў) ;[2]

Гэта прыкладна адпавядае паказчыкам снайперскай вінтоўкі Драгунова:

  • Пры выкарыстанні патрона 57- Н- 323С (ЛПС) — 2,21 MOA Ex.Ver . (далёкасць 300 м, серыя з 5 стрэлаў) ;[3]
  • Пры выкарыстанні снайперскага патрона 7Н1 — 1,24 MOA Ex.Ver . (далёкасць 300 м, серыя з 5 стрэлаў) ;
  • Пры выкарыстанні снайперскага патрона 7Н1 і з крокам нарэзаў ствала 320 мм — 1,04 MOA Ex.Ver . (далёкасць 300 м, серыя з 5 стрэлаў) .[4]

Мадыфікацыі[правіць | правіць зыходнік]

M25 — абноўленая версія M21 распрацаваная збройнікамі дзесятай спецыяльнай групы(10th Special Forces Group's) сіл для выкарыстання войскамі спецназу Злучаных Штатаў і марской пяхоты ЗША (US Navy SEAL) ў канцы 1980 года. Выкарыстоўвалася падчас аперацыі «Навальніца ў пустыні» ў студзені і лютым 1991 года.

Выкарыcтанне і ўжыванне[правіць | правіць зыходнік]

XM21 выкарыстоўвалася арміяй ЗША ў вайне ў В'етнаме, а таксама M21 абмежавана ўжывалася ў ваенных канфліктах і аперацыях з канца 1960-х да канца 1980-х гадоў. Выкарыстоўвалася Рэйнджэрамі ЗША падчас ўварвання ў Грэнаду ў 1983 годзе. Абмежаваная колькасць маецца з некаторых падраздзяленнях Нацыянальнай гвардыі ЗША і ў некалькіх спецыялізаваных актыўных адзінках, такіх як OPFOR пры Аб'яднаным цэнтр навучэння (Joint Readiness Training Center). XM21 выкарыстоўвалася з 1969 па 1975 год, а таксама M21 афіцыйна выкарыстоўвалася з 1975 па 1988 год да ўвядзення ў M24, якая замяніла M21 ў Батальёнах Рэйнджараў ў 1990.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. MIL -R- 45979 (1976 год)
  2. MIL -R- 71126 (AR) (1992)
  3. Наставление по стрелковому делу 7,62-мм снайперская винтовка Драгунова (СВД), Москва, Воениздат, 1984
  4. Владислав Дворянинов. «Несколько слов о снайпер-патроне» // «Солдат удачи», № 8, 2000