The Settlers: Heritage of Kings

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
The Settlers: Heritage of Kings
Распрацоўшчыкі Blue Byte Software,
Ubisoft Montreal
Выдавец Ubisoft
Частка серыі The Settlers[d]
Дата выпуску 18 лютага 2005, Еўропа
Жанр стратэгія рэальнага часу
Стваральнікі
Прадзюсар
Геймдызайнеры Andreas Suika[d][2] і Yvonne Kneisel[d][2]
Праграміст Dietmar Meschede[d][2]
Кампазітар
Тэхнічныя даныя
Платформы Windows
Гульнявы рухавічок RenderWare[d][3]
Рэжымы гульні мультыплэер, сінглплэер
Носьбіты DVD[4], лічбавае распаўсюджванне[d] і лічбавая спампоўка[d]
Сістэмныя
патрабаванні		 Pentium 1GHz, 256MB RAM, Windows 98SE/2000/ME/XP, 32 MB відэакарта, DirectX 9.0c
Кіраванне мыш, клавіятура
Афіцыйны сайт (англ.)

The Settlers: Heritage of Kings (неафіцыйная назва The Settlers V) — пятая частка з серыі The Settlers, камп’ютарных гульняў жанру стратэгіі рэальнага часу. У Heritage of Kings распрацоўшчыкі адмовіліся ад выкарыстання звычайнай мадэлі гульні, якая існавала ва ўсіх гульнях серыі. Хоць асноўная ідэя засталася тая ж.

У параўнанні з The Settlers IV, у гульні дадалося мноства элементаў геймплэя, падобных з гульнёй Warcraft: Orcs & Humans. Але, нягледзячы на ​​гэта, у Heritage of Kings захаваліся асноўныя характарыстыкі класічнага геймплэя The Settlers.

Сюжэт[правіць | правіць зыходнік]

Галоўны герой — малады чалавек па імені Дарыа. У адзін цудоўны дзень скрытая ў даліне з адзіным перавалам вёсачка Тальгрунд, дзе Дарыа жыве з дзяцінства, падвяргаецца нападу злавесных Чорных рыцараў. Дарыа ўзначальвае апалчэнне і выкідае нягоднікаў з даліны. Да яго даходзіць чутка, што некаторыя іншыя вёскі таксама падвергнуліся нападу Чорных рыцараў, і што сярод іх лічыцца і тая, дзе пражывала маці Дарыа.

З невялікім атрадам герой прарываецца ў вёсачку да маці і застае яе паміраючай. Перад смерцю маці адкрывае яму таямніцу, якую даўно захоўвала: Дарыа — на самай справе сын караля некалі існаваўшай Імперыі, раздробненай на часткі войскам Чорных рыцараў на чале з генералам Кёрбер, правай рукой нейкага Мордрэда.

Тады Дарыа бярэцца за нялёгкую задачу: ён вырашыў аднавіць Імперыю, для чаго варта аб’яднаць разрозненыя крэпасці, кожная з якіх зараз з’яўляецца цэнтрам адной з абласцей, на якія распалася некалі вялікая дзяржава. Паступова вакол Дарыа збіраецца каманда адданых паплечнікаў: сябар дзяцінства Эрэк, які з’яўляецца камандуючым арміяй Кроўфард; дзядзька Дарыа — Геліяс, святар і спрытны дыпламат; Ары, былая зладзейка (а ў будучыні — нявеста Дарыа); шахцёр і непераўзыдзены знаўца выбухоўкі Пілігрым і ўсходні вучоны Салім, алхімік пры двары караля Фольклунга (адной з крэпасцей, якія з’яўляюцца цэнтрамі абласцей).

Дарыа сустракаецца з кіраўнікамі ўсіх абласцей: часцей яму ўдаецца мірна пераканаць іх далучыцца да яго задумы (абавязкова пазбавіўшы вобласць ад праблем самага рознага кшталту, як то орды варвараў, якія аблажылі замак, недахоп сродкаў на рэстаўрацыю старадаўняга сабора або шматгадовая засуха), хоць часам прыходзіцца дзейнічаць сілай, выганяючы заможных з іх зямель (у выпадку сутыкнення з тыраніяй ці вераломства).

Каля былой сталіцы Імперыі, Замка Старога Караля, Дарыа з паплечнікамі захоплівае ў палон генерала Кёрбер, які аказваецца сынам Геліяса і стрыечным братам Дарыа. Кёрбер вельмі пераканаўча адлюстроўвае раскаянне і ўгаворвае герояў узяць яго ў саюзнікі. Аднак неўзабаве ён здраджвае ім, выслізгвае ў замак свайго ўладара Мордрэда, дзе распраўляецца з ім і становіцца новым Камандзірам Цёмных Ордаў. Але Дарыа з паплечнікамі, за якімі стаіць моц зноў аб’яднанай Імперыі, ламае орды Чорных рыцараў, ушчэнт разбівае Кёрбера і становіцца новым імперскім каралём.

Персанажы[правіць | правіць зыходнік]

  • Дарыа — галоўны герой усёй гісторыі.
  • Эрэк — лепшы сябар Дарыа, майстар-мечнік.
  • Геліяс — дзядзька Дарыа.
  • Ары — разбойніца, сябар Дарыа.
  • Пілігрым — шахцёр, паходзіць з сям’і, якая здабывае серу.
  • Салім — усходні навуковец і алхімік.
  • Леанарда — мудры інжынер, які дапамагае Дарыа.
  • Мары дэ Мартышэ — кіраўніца графства Кале. Знаходзіцца ў саюзе з Кёрберам і спрабуе загубіць Дарыа, калі той прыбывае ў Кале.
  • Кёрбер — стрыечны брат Дарыа. На працягу ўсёй гульні два браты вядуць жорсткую барацьбу паміж сабой, але ў рэшце рэшт Дарыа заганяе Кёрбера ў галоўную крэпасць зла Эвеланс, абложвае яе, а сам Кёрбер скача ў чорную прорву і знікае. Хаця многія думаюць, што Кёрбер гіне пасля гэтага, цёмны рыцар на самай справе выжыў і пасяліўся ў балотах, пасля чаго пачаў выношваць новыя гідкія планы.
  • Мордрэд — ні разу не ўступаў у бой, толькі пасылаў сваіх салдат за галавой Дарыа. У рэшце рэшт Кёрбер забіў Мордрэда і стаў новым кіраўніком Эвеланса.

Гульнявы ​​працэс[правіць | правіць зыходнік]

Геймплэй гульні сур’ёзна змяніўся за кошт 2 рэчаў.

  • За кошт адмовы ад шматлікіх элементаў гульнявой серыі:
  1. Больш няма насільшчыкаў, наўзамен матэрыялы і тавары паступаюць на склад аўтаматычна, адразу пасля іх атрымання.
  2. Многія будынкі пазбавіліся сваіх функцый (кузня займалася не вытворчасцю, а распрацоўкай карысных апгрэйдаў).
  3. Рэсурсна-таварныя ланцужкі сур’ёзна спрасціліся.
  4. Перасякаць водныя перашкоды стала можна толькі ўзімку, калі рэкі пакрываліся лёдам[5].
  • За кошт новаўвядзенняў:
  1. З’явілася змена часоў года, якая стала адыгрываць пэўную ролю. (Падчас дажджу стрэлы наносяць меншы ўрон; увесну лёд, які растае, можа ўтапіць змешчаныя на ім атрады.)
  2. У гульні з’явіліся героі, якія значна пераўзыходзяць па сіле шараговых юнітаў і валодаюць адмысловымі ўменнямі. Напрыклад, святар Геліяс пераманьвае варожыя атрады, а Ары ўмее хавацца і неўзаметку перасоўвацца.

Дадаткі[правіць | правіць зыходнік]

  • The Settlers: Heritage of Kings — Expansion Disc
  • The Settlers: Heritage of Kings — Legends Expansion Disc

Яны дадаюць новых персанажаў і даюць магчымасць згуляць за іншых герояў гульнявой кампаніі.

Продажы[правіць | правіць зыходнік]

The Settlers: Heritage of Kings за пяць тыдняў разышлася на тэрыторыі Германіі тыражом у 220 000 копій[6], усяго ў свеце было куплена 5 000 000 копій гульні.

Рэакцыя гульнявой прэсы[правіць | правіць зыходнік]

Замежная гульнявая журналістыка[правіць | правіць зыходнік]

Гульня атрымала неаднастайныя ацэнкі заходніх крытыкаў. Metacritic, грунтуючыся на 29 рэцэнзіях, даў гульні 58 %[7].

Расійская гульнявая прэса[правіць | правіць зыходнік]

Найбуйнейшы расійскі партал гульняў Absolute Games паставіў гульні 77 %. Аглядальнік адзначыў якасны геймплэй гульні і прыгожую графіку. Да недахопаў былі аднесены слабы сюжэт і адмова гульні ад многіх элементаў серыі. Вердыкт: «Камусьці гульня спадабаецца, камусьці — не, але, у любым выпадку, шукаць у ёй тых самых ніколі не сумуючых чалавечкаў, што з аднолькавым энтузіязмам цягалі на плячы бярвёны, секлі вугаль і размахвалі мячамі, я не раю. Бессэнсоўны занятак. Толькі настрой сапсуеце»[8].

Часопіс «Игромания» паставіў гульні 8.0 балаў з 10, зрабіўшы наступнае заключэнне: «Няхай слова The Settlers не ўвядзе вас у зман. Heritage of Kings не мае абсалютна нічога агульнага з усімі папярэднімі гульнямі серыяла. А вось на жаль ці на шчасце — вызначыцеся, калі ласка, самі»[9].

Краіна Гульняў паставіла гульні 8.0 з 10 балаў[10].

Зноскі

  1. ↑ Fröhlich P. Siedler in 3D - Interview mit Blue Byte / Hrsg.: J. Marquard — Computec Media, 2002. — ISSN 0946-6304 Праверана 1 верасня 2017.
  2. ↑ а б в г The Settlers: Heritage of Kings Instruction Manual [NA] — Ubisoft, 2005. — С. 40. Праверана 18 красавіка 2018.
  3. ↑ Siedler - Nächster Titel auf Basis von RenderWare — 2002. Праверана 1 верасня 2017.
  4. ↑ The Settlers: Heritage of Kings Instruction Manual [NA] — Ubisoft, 2005. — С. 6. Праверана 18 красавіка 2018.
  5. ↑ The Settlers: Дарога даўжынёй у шаснаццаць гадоў (Cтрана Гульняў № 24 2009 год) Архівавана 11 чэрвеня 2010.
  6. ↑ DTF.ru Вынікі Ubisoft Архівавана 18 жніўня 2011.
  7. ↑ The Settlers: Heritage of Kings на Metacritic
  8. ↑ Міхаіл 'Xirurg 'Хромов. Рэцэнзія на The Settlers: Heritage of Kings. Absolute Games (22 Сакавіка 2005).
  9. ↑ Раўль Дюк. The Settlers: Heritage of Kings. Вердыкт. Игромания (30 сакавіка 2005 года).
  10. ↑ The Settlers: Heritage of Kings. Прафайл гульні(недаступная спасылка). Краіна Гульняў. Архівавана з першакрыніцы 18 жніўня 2011. Праверана 20 сакавіка 2011.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=The_Settlers:_Heritage_of_Kings&oldid=4682432"