Ulysse Nardin

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Ulysse Nardin
Тып Aktiengesellschaft[d]
Заснаванне 1846
Размяшчэнне Сцяг Швейцарыі Швейцарыя, Ле-Локль
Галіна харалогія[d]
Прадукцыя Лакшэры гадзіннікі
Матчына кампанія Kering[d]
Сайт ulysse-nardin.ch

Ulysse Nardin (Уліс Нардан) — швейцарская кампанія — вытворца гадзіннікаў класа «люкс». Заснавана ў 1846 годзе ў горадзе Ле-Локль, Швейцарыя. Гістарычна, кампанія Ulysse Nardin вядомая як вытворца марскіх хранометраў (менавіта таму, на лагатыпе кампаніі месціцца якар), але ў нашы дні кампанія выпускае наручныя механічныя гадзіннікі.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Мадэль Ulysse Nardin Marine Chronometer 1846.

Заснавальнік кампаніі — Уліс Нардан, дасведчаны гадзіншчык. Нарадзіўся 22 студзеня 1823 года. Гадзіннікавай справе вучыўся ў Швейцарыі ў свайго бацькі, Леанарда-Фрыдэрыка Нардана, а таксама ў Фрэдэрыка-Віёма Дзюбуа і Луі-Жан-Рышара-дзі-Брэсаля — двух самых дасведчаных майстроў таго часу. Дзюбуа спецыялізаваўся на вырабе астранамічных гадзіннікаў і марскіх хранометраў, неабходных для навігацыі. Таму пазней кампанія спецыялізавалася менавіта на вытворчасці марскіх хранометраў.

У 1846 годзе з’явіліся на свет першыя гадзіннікі, якія насілі імя Ulysse Nardin. Гэты год лічыцца годам заснавання брэнда.

Да вынаходства кварцавых хранометраў, на гандлёвых і ваенных караблях выкарыстоўваліся высокадакладныя механічныя хранометры. Гэта было неабходна для вызначэння дакладнага месцазнаходжання судна. Сувязь маркі з мараплаўствам працягвалася да другой паловы XX стагоддзя. Самай папулярнай мадэллю фірмы сталі марскія хранометры мадэляў M,GR.F Ulysse Nardin. Падобную мадэль пастаўляла амерыканская фірма Hamilton на караблі Ваенна-марскога флота ЗША, а японская фірма Seiko — на караблі ВМФ Японіі. За сваю гісторыю гадзіннікавая марка Ulysse Nardin за дакладнасць сваіх хранометраў атрымала 4 324 сертыфікатаў (з 4 504 сертыфікатаў, якія выдаваліся марскім хранометрам)[1].

Пасля смерці Ўліса Нардана справы фірмы ўзначаліў яго сын Поль-Давід.

У 1970-я гады кампанія, як і іншыя швейцарскія вытворцы, сапхнулася з сур’ёзнымі праблемамі, выкліканымі нашэсцем танных кварцавых механізмаў. Механічныя марскія хранометры не маглі канкураваць са сваімі больш дакладнымі і таннымі кварцавымі субратамі. У 1980-я гады марка Ulysse Nardin апынулася на грані знікнення.

Новая гісторыя маркі[правіць | правіць зыходнік]

У 1983 годзе кампанію набыў бізнесмен Рольф Шнайдар. Сумесна з гадзіншчыкам Людвігам Охслінам (Ludwig Oechslin) і іншымі фундатарамі, яны вярнулі марцы былую славу. Цяпер у фірмы ёсць заводы ў Швейцарыі і Ганконге. Пад кіраўніцтвам Шнайдара і Охсліна персаналам кампаніі былі распрацаваныя і выпушчаныя складаныя гадзіннікі з выкарыстаннем новых тэхналогій зборкі і матэрыялаў. Ва ўсіх мадэлях складаных гадзіннікаў выкарыстоўваліся механізмы вытворчасці кампаніі ETA.

Першым асобнікам абноўленай маркі Ulysse Nardin стала мадэль Astrolabium Galileo Galilei (1985 год, назва дадзена ў гонар прыбора астралябія і астранома Галілеа Галілея), якая паказвае мясцовы і сонечны час арбіт зорак, сонечных і месяцавых зацьменняў, а таксама становішча некалькіх асноўных зорак. Гэтыя гадзіны ўвайшлі ў Кнігу рэкордаў Гінэса 1989 года як самы складаны наручны гадзіннік ў свеце. Пасля Астралябіі Охслін выпусціў яшчэ дзве мадэлі астранамічнага гадзінніка — Planetarium Copernicus (1988 год, па назве прыбора планетара і астранома Каперніка) і Tellurium Johannes Kepler (1992 год, па назве прыбора тэлурыя і астранома Іягана Кеплера). Гэтыя тры хранографа складаюць калекцыю Trilogy of Time (Трылогія часу). Усё 3 мадэлі гадзінніка пабудаваны на базе калібраў ETA.

У 1999 годзе была выпушчана мадэль «GMT± Perpetual», у якой ёсць вечны каляндар і опцыя адлюстравання часу па Грынвічы — GMT± (клавіша, якая перакладае паказальнік гадзінніка ў другім гадзінным поясе, што зручна для вандроўцаў), а ў 2001 годзе — «Freak», гадзіннік-турбіён без завадной галоўкі.

Галерэя[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. Lucien F Trueb, Watchtime.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]