Ісер Харэль

Ісер Харэль
איסר הראל
1-ы Глава Службы агульнай бяспекі Ізраіля 1948 — 1952
Пераемнік	Ізі Дарот
2-і Дырэктар Масада 1952 — 1963
Папярэднік	Рэўвен Шылаах
Пераемнік	Меір Аміт
Нараджэнне	1912[…] Віцебск, Віцебская губерня, Расійская імперыя
Смерць	18 лютага 2003(2003-02-18) Петах-Тыква, Цэнтральная акруга[d], Ізраіль
Месца пахавання	Yarkon Cemetery[d]
Імя пры нараджэнні	Ісер Гальперын
Дзеці	дачка
Партыя	Нацыянальны спіс[d]
Дзейнасць	разведчык, палітык, пісьменнік, разведчык
Месца працы	Кабінет міністраў Ізраіля[d]
Род войскаў	Масад
Званне	палкоўнік
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ісер Харэль (іўр.: איסר הראל, сапраўднае прозвішча Гальперын; 1912, Віцебск — 18 лютага 2003, Ізраіль) — кіраўнік службаў разведкі і бяспекі Ізраіля з 1948 па 1963 гады.

Кіраўнік разведкі і контрразведкі

Шай

Праца ў разведцы для Харэля пачалася ў 1944 годзе. За два гады да гэтага ўнутры Хага была сфарміравана 1. Служба бяспекі «Шэрут Едыёт» (іўр. שירות ידיעות, «Інфармацыйная служба») або скарочана «Шай», у рамках якой Харэлю была даручана праца ў так званым «Яўрэйскім дывізіёне» або аддзеле ўнутранай бяспекі.

На момант прыходу туды Харэля ўвесь аддзел складаўся з трох чалавек — начальніка, сакратара і самога Харэля. У яго кампетэнцыі была інфармацыя аб правай апазіцыі «Хагане», у прыватнасці «Іргун» і «ЛЕХІ». У 1946 годзе Харэль узначаліў Яўрэйскі дывізіён, а ў 1947 годзе — стаў кіраўніком Тэль-Авіўскага рэгіянальнага аддзела «Шай».

У гэты ж час ён атрымаў мянушку «Ісер-маленькі» — фармальна за рост 155 сантыметраў, а яшчэ каб адрозніваць ад «Вялікага Ісера» — Бэера, які ўзначальваў да гэтага часу ўсю службу «Шай».

Шабак

Служба агульнай контрразведкі (пасля Агульная служба бяспекі) Шын-Бэт была створана праз некалькі тыдняў пасля абвяшчэння Ізраіля — 30 чэрвеня 1948 года. Новую спецслужбу ўзначаліў Ісер Харэль. У пачатку 50-х гадоў ажыццяўлялася актыўнае сачэнне за правымі экстрэмістамі з Іргуна і ЛЕХІ, а затым за левымі актывістамі з партыі «МАПАЙ», якіх Харэль падазраваў у шпіянажы на карысць СССР.

Харэль быў перакананы, што сапраўдныя абаронцы Ізраіля павінны прытрымлівацца цвёрдых маральных прынцыпаў і практычна пурытанскіх правілаў паводзін. Усё сваё жыццё і працу падпарадкаваў гэтаму прынцыпу.

Харэль асабіста ўзначальваў аперацыю па злове нацысцкага ваеннага злачынца Адольфа Эйхмана 11 мая 1960 года ў Аргенціне. Пра гэтыя падзеі ён напісаў дзве кнігі: «Дом на вуліцы Гарыбальдзі» і «Выкраданне ката».

Шматлікія традыцыі ў «Масад» пайшлі менавіта ад Харэля, напрыклад эканомія, недавер да тэхнікі і надзвычайная сакрэтнасць.